Wat elke ouder moet weten over kinder-depressies
Justine Pardoen
Het aantal depressieve kinderen onder de 6 werd een paar jaar geleden al geschat op ongeveer 1%. Dat percentage stijgt tot 3 à 5% bij kinderen tussen de 6 en de 12. Bij kinderen met een verstandelijke of lichamelijke handicap loopt het percentage op tot ongeveer 10%. (De cijfers zijn afkomstig uit België.)
Men verwacht dat het aantal depressieve kinderen de komende jaren zal stijgen. Dat zou te maken kunnen hebben met onze maatschappij, waarin snelheid steeds belangrijker wordt. Gezinnen staan onder zware druk. Van ouders en kinderen wordt veel verwacht. Ouders lopen gestresst rond, moeten presteren, vinden dat hun kinderen moeten presteren, en die stress zou zich wreken op de kinderen.
Hoe ziet een depressie bij kinderen eruit?
Een depressie bij kinderen en jongeren verloopt anders dan bij volwassenen. Depressieve kinderen zijn somber, maar kunnen soms toch ook nog even lol maken. Daarom is een depressie bij kinderen en jongeren moeilijker te diagnostiseren dan bij volwassenen.
Toch zijn er wel een aantal kenmerken die op een depressie kunnen duiden. Onze medewerker Joanna Sandberg (NIP psycholoog) beschreef ze een tijdje geleden als volgt:
Je spreekt van een depressie bij kinderen wanneer de somberheidsklachten langer dan twee weken duren.
De somberheid uit zich ook in gedragsproblemen. Met name jongens laten vooral negatief gedrag zien, zoals agressief gedrag, prikkelbaar gedrag en humeurig gedrag.
Het kind voelt zich vaak waardeloos en is meer dan normaal bezig met de dood. Ook heeft het kind vaak een pessimistische kijk op het (eigen) leven.
Vaak heeft het kind problemen met vriendschappen, omdat het zich terugtrekt of agressief gedrag vertoont.
Vaak heeft het kind minder eetlust, slaapt het slecht en is het dus moe.
Het kind kan zich moeilijk concentreren op school, gedraagt zich vervelend en vertoont slechte schoolprestaties.
Behandeling:
Een depressie moet behandeld worden, en gelukkig kán dat ook. Niet alleen volwassenen maar ook kinderen en jongeren reageren goed op zowel medicijnen (antidepressiva) als op therapie.
Een tijdige diagnose en een snelle behandeling zijn heel belangrijk. Een onbehandelde kinder-depressie heeft namelijk een groot risico op herhaling. De psycholoog Cees de Wit van de Katholieke Universiteit Nijmegen waarschuwde vorige jaar al (in het AD) dat hoe vroeger in het kinderleven de depressie optreedt, des te groter de kans is dat er sporen in de hersenen achterblijven.
De oorzaak van het probleem
Bij kinder-depressies moet de omgeving bij de behandeling worden betrokken, vindt Cees De Wit. "Gezin of school is meestal onderdeel, zo niet oorzaak van het probleem. Ook daar moet dus iets gebeuren. Het heeft weinig zin een kind dat niet weerbaar is, een assertiviteitstraining te geven, wanneer het thuis onverminderd autoritair wordt aangepakt. Dan wordt de ellende eerder groter."
Het ontdekken van een depressie bij een kind is dus heel belangrijk, maar beslist niet gemakkelijk. De Wit: "Niemand ziet graag onder ogen dat een kind zich ongelukkig voelt, er niks meer aan vindt, en dat jij daarin als ouder of school een rol hebt gespeeld. Dat is een hele nare confrontatie."
Overigens zijn er ook heel duidelijk aanwijsbare oorzaken voor kinder-depressies waar je als ouder niets aan kunt doen. Zoals het overlijden van dierbare familieleden.
Puberteit:
Sombere, teruggetrokken jongens en meisjes in de puberteit: hoort dat erbij? Zo nu en dan een dipje is normaal. De hormoon-huishouding verandert nogal in de puberteit, en dat gaat vaak gepaard met humeurigheid. Dat is normaal. Maar het hoort wel snel voorbij te gaan. Het is daarentegen niet normaal als kinderen intens lijden aan het leven en zichzelf.
Als de somberheid langere tijd duurt, is het wel belangrijk eens te onderzoeken wat er aan de hand is. Een kind kan het dan echt niet meer zelf oplossen. Zodra de ouders merken dat het schoolwerk eronder gaat lijden, of dat vriendschappen verwateren of aflopen, moet je aan de bel trekken. Een kind dat spijbelt, veel alleen op de eigen kamer zit, of zijn bed niet meer uitkomt, moet je helpen.
Proefproject:
Dit jaar is in Utrecht een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (Altrecht) begonnen met een proefproject voor jongeren met depressie-klachten. De proef is jammer genoeg alleen toegankelijk voor jongeren op het ROC (Regionaal Opleidingen Centrum) in de regio Utrecht.
De jongeren kunnen via e-mail met een deskundige 'praten' over hun klachten, vragen stellen en tips krijgen over de omgang met somberheid. Volgens Altrecht is tijdige herkenning van de klachten belangrijk om een echte depressie te voorkomen. Met de e-mail service kunnen jongeren anoniem blijven en is de drempel minder hoog. Het is te hopen dat het voor de pubers zelf een oplossing biedt.
http://www.ouders.nl/mgez2003-depressie1.htm
dinsdag 16 december 2008
Kredietcrisis..!?
HILVERSUM - Kinderen maken zich grote zorgen over de gevolgen van de kredietcrisis. Maar persoonlijk worden ze er niet door geraakt, zo denken de meesten.
Voor veel kinderen komt de financiële crisis steeds dichterbij.
Ze verwachten dat hun zakgeld volgend jaar minstens gelijk blijft.Dat blijkt uit een onderzoek in opdracht van het Jeugdjournaal onder 2400 kinderen van 9 tot 14 jaar.
Kinderen blijken goed op de hoogte te zijn van de kredietcrisis. Vrijwel allmaal hebben ze ervan gehoord. Meer dan de helft, 54 procent, geeft aan te weten wat het is. ,,Dan gaat het slechter met de economie. Aandelen worden minder waard of de banken hebben geen geld meer,’’ zijn een paar van de meest gehoorde antwoorden.Dat kinderen goed op de hoogte zijn, is niet verassend, meent een woordvoerder van de NOS. ,,Kinderen leven heel erg mee met het nieuws. Dat zien we nu ook weer. Eerder zagen we dat ook bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Daar was heel veel belangstelling voor bij de kinderen, zoals de speciale Jeugdjournaal-uitzending uit de Verenigde Staten.’’.
De kinderen zijn bang dat de crisis tot werkloosheid zal leiden en dat het leven duurder wordt. Vier op de tien maakt zich daarom echt zorgen om de gevolgen, meisjes iets meer dan jongens.Kinderen zijn ook niet optimistisch over het verloop van de crisis. Bijna de helft denkt dat de crisis langer dan een jaar gaat duren. Maar iets meer dan tien procent denkt dat het binnen een half jaar weer over is.De crisis komt ook steeds dichterbij voor veel kinderen. Een op de tien kinderen meldt dat het op het werk van de ouders minder goed gaat. Sommige ouders zitten al thuis, vanwege ontslag of werktijdverkorting.Dat kinderen goed op de hoogte zijn van de kredietcrisis, heeft ook nog een andere reden. Geld is voor kinderen belangrijk, blijkt uit de enquête.
Maar drie procent van de kinderen vindt geld niet belangrijk. Maar geld alleen maakt niet gelukkig, vindt weer driekwart.De gevolgen voor de eigen portemonnee schatten de kinderen een stuk optimistischer in. Ruim de helft verwacht volgend jaar evenveel zakgeld te krijgen als dit jaar. En vier op de tien verwachten zelfs dat het zakgeld omhoog gaat. Goed nieuws volgens minister Bos van Financiën. ,,Geef het geld maar allemaal uit. Dat is goed voor de economie.’’
Ik vind het allemaal wel heel erg overdreven als ik dit artikel zo lees.
Ik denk wel dat ze er wat over meekrijgen van thuis als er daar over gepraat word maar, of ze zich er echter zorgen om gaan maken vind ik een tweede. Jullie?
http://www.ad.nl/economie/2847588/Zorgen_bij_kinderen_om_kredietcrisis.html
Voor veel kinderen komt de financiële crisis steeds dichterbij.
Ze verwachten dat hun zakgeld volgend jaar minstens gelijk blijft.Dat blijkt uit een onderzoek in opdracht van het Jeugdjournaal onder 2400 kinderen van 9 tot 14 jaar.
Kinderen blijken goed op de hoogte te zijn van de kredietcrisis. Vrijwel allmaal hebben ze ervan gehoord. Meer dan de helft, 54 procent, geeft aan te weten wat het is. ,,Dan gaat het slechter met de economie. Aandelen worden minder waard of de banken hebben geen geld meer,’’ zijn een paar van de meest gehoorde antwoorden.Dat kinderen goed op de hoogte zijn, is niet verassend, meent een woordvoerder van de NOS. ,,Kinderen leven heel erg mee met het nieuws. Dat zien we nu ook weer. Eerder zagen we dat ook bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Daar was heel veel belangstelling voor bij de kinderen, zoals de speciale Jeugdjournaal-uitzending uit de Verenigde Staten.’’.
De kinderen zijn bang dat de crisis tot werkloosheid zal leiden en dat het leven duurder wordt. Vier op de tien maakt zich daarom echt zorgen om de gevolgen, meisjes iets meer dan jongens.Kinderen zijn ook niet optimistisch over het verloop van de crisis. Bijna de helft denkt dat de crisis langer dan een jaar gaat duren. Maar iets meer dan tien procent denkt dat het binnen een half jaar weer over is.De crisis komt ook steeds dichterbij voor veel kinderen. Een op de tien kinderen meldt dat het op het werk van de ouders minder goed gaat. Sommige ouders zitten al thuis, vanwege ontslag of werktijdverkorting.Dat kinderen goed op de hoogte zijn van de kredietcrisis, heeft ook nog een andere reden. Geld is voor kinderen belangrijk, blijkt uit de enquête.
Maar drie procent van de kinderen vindt geld niet belangrijk. Maar geld alleen maakt niet gelukkig, vindt weer driekwart.De gevolgen voor de eigen portemonnee schatten de kinderen een stuk optimistischer in. Ruim de helft verwacht volgend jaar evenveel zakgeld te krijgen als dit jaar. En vier op de tien verwachten zelfs dat het zakgeld omhoog gaat. Goed nieuws volgens minister Bos van Financiën. ,,Geef het geld maar allemaal uit. Dat is goed voor de economie.’’
Ik vind het allemaal wel heel erg overdreven als ik dit artikel zo lees.
Ik denk wel dat ze er wat over meekrijgen van thuis als er daar over gepraat word maar, of ze zich er echter zorgen om gaan maken vind ik een tweede. Jullie?
http://www.ad.nl/economie/2847588/Zorgen_bij_kinderen_om_kredietcrisis.html
Kinderen en afscheid..
Kinderen en de dood
Helaas ontkomen ook kinderen niet aan het nemen van afscheid. Denk bijvoorbeeld aan het verlies van een favoriete knuffel, een verhuizing van een vriendje of het overlijden van een huisdier.
In het dagelijkse leven zijn er genoeg aanleidingen om een kind vertrouwd te maken met afscheid, verlies en zelfs met de dood. Dat lijkt misschien wreed of op z'n minst overdreven, maar kinderen die leren omgaan met verlies hebben een voorsprong wanneer ze in werkelijkheid met de dood te maken krijgen. Als er niet eerder met ze over gesproken is zal het allemaal moeilijker te begrijpen zijn, wanneer ze plotseling met afscheid en verlies geconfronteerd worden.Natuurlijk wil je je kindje beschermen en behoeden voor verdriet, maar dit onderwerp is onlosmakelijk verbonden met het leven... en met geluk.
Verschil tussen dood en levenloos
Als eerste is het belangrijk dat je kind het verschil leert tussen dood en levenloos. Een auto is levenloos, evenzo speelgoed, boeken, rotsblokken, straattegels, meubilair, huishoudelijke artikelen, ambulances, politieauto's, noem maar op. Dieren, bloemen, planten en mensen daarentegen leven, en kunnen daarom dood gaan.Iets dat groeit, beweegt, verandert, adem haalt en eet, dat leeft en kan dus doodgaan. Levenloze dingen hebben nooit geleefd en kunnen daarom ook niet doodgaan. In het dagelijkse leven zijn er heel veel dode voorbeelden aan te wijzen. Let er maar eens op als je over straat loopt. Dode bloemen, een dode vogel, dode insecten en soms zelfs een dode eend of egel op de weg. Deze voorbeelden wekken nog weinig emotie op en zijn daarom goed om mee te beginnen.De volgende stap is kinderen te vertellen dat dood veroorzaakt kan worden door ziekte, ouderdom of een ongeluk. Wanneer er een sterfgeval in de omgeving is, is het raadzaam hierover te praten met je kind. Maak het onderwerp gewoon bespreekbaar.
Hierna kan je kind leren wat er vervolgens gebeurt. Begraaf zijn dode hamster in een klein doosje in de tuin met een klein gedenkmonumentje (al is het maar een takje) op zijn grafje. Door het uitvoeren van dit ritueel raken kinderen vertrouwd met de dood. Uiteindelijk zullen kinderen zich realiseren dat ook zij sterfelijk zijn.
Besef van de dood
Kinderen tot ongeveer 3 jaar, hebben nog geen goed besef van de dood. Natuurlijk zijn ze wel bang om van mama of papa gescheiden te worden en weten (en voelen) ze wat verlies is, het verschil tussen dood en levenloos is nog niet zo duidelijk. Toch kunnen ook kinderen in deze leeftijd lijden onder een verlies.Bang voor de dood zijn ze op deze leeftijd nog niet. Probeer je eigen angsten daarom niet op hun over te brengen.
Hoe vertel je een kind dat iemand dood is?
Een kind onder de 5 jaar zal niet begrijpen dat dood permanent is. Neem je kindje bij je op schoot, aai hem zachtjes over zijn rug of houd zijn handjes vast. Om je kindje gericht te laten luisteren kun je het beste je verhaal beginnen met: 'Ik moet je iets ergs vertellen...'Probeer vervolgens heel duidelijk te vertellen dat (bijvoorbeeld) oma niet meer ademt en niets meer kan voelen, geen pijn heeft, het niet koud heeft en zich niet ziek voelt. Probeer zo duidelijk mogelijk te zijn en vertel je kind zo eerlijk mogelijk wat er is gebeurd. Geef hem ruimte voor vragen en neem de tijd ze te beantwoorden. Van je kindje kun je vragen verwachten als: 'Hoe lang blijft oma dood?', 'Eten doden hetzelfde als wij?', 'Waar gaat oma dan naar toe?' en 'Wanneer komt oma terug?'Een kind kan honderden keren hetzelfde vragen en soms kan een kind een onverwachts helder antwoord geven. Het kan soms zelfs cru klinken, maar dit is zelden zo bedoeld.
Wees tijdens het vertellen ook niet bang voor je eigen emoties. Natuurlijk hoef je je tranen niet te verbergen, je kind mag best weten dat je heel verdrietig bent. Een hysterische huilbui is natuurlijk een heel ander verhaal...Verdrietige boodschappen kunnen het best worden overgebracht door de persoon waarmee het kind het meest vertrouwd is.
Afhankelijk van de leeftijd en het karaker van je kindje kan je eigenlijk heel verschillende reacties verwachten. Sommige kinderen worden heel boos, sommige reageren helemaal niet (zijn met stomheid geslagen) en sommige vuren een lawine van vragen op je af. Hoe je kindje ook reageert, lichamelijk contact heeft op heel veel kinderen een troostende uitwerking.Hoe jonger de kindjes zijn, hoe korter het intense verdriet zal duren. Kinderen kunnen heel makkelijk alles naast zich neer leggen en gewoon doorgaan met spelen. Ze bezitten niet de capaciteit om intense pijn lang achtereen te verdragen. Daardoor kan een kind met tussenpozen rouwen en verdriet tonen.
Hulpmiddelen
Regelmatig verschijnen er kinderboeken met als thema: afscheid, verdriet en rouwverwerking. Deze boeken zijn vaak heel geschikt om aan je kind voor te lezen en op deze manier het onderwerp bespreekbaar te maken. Een overzicht van deze boeken vind je op onze (kinder) literatuurlijst.
http://www.peuteren.nl/afscheid/kinderen.php
Helaas ontkomen ook kinderen niet aan het nemen van afscheid. Denk bijvoorbeeld aan het verlies van een favoriete knuffel, een verhuizing van een vriendje of het overlijden van een huisdier.
In het dagelijkse leven zijn er genoeg aanleidingen om een kind vertrouwd te maken met afscheid, verlies en zelfs met de dood. Dat lijkt misschien wreed of op z'n minst overdreven, maar kinderen die leren omgaan met verlies hebben een voorsprong wanneer ze in werkelijkheid met de dood te maken krijgen. Als er niet eerder met ze over gesproken is zal het allemaal moeilijker te begrijpen zijn, wanneer ze plotseling met afscheid en verlies geconfronteerd worden.Natuurlijk wil je je kindje beschermen en behoeden voor verdriet, maar dit onderwerp is onlosmakelijk verbonden met het leven... en met geluk.
Verschil tussen dood en levenloos
Als eerste is het belangrijk dat je kind het verschil leert tussen dood en levenloos. Een auto is levenloos, evenzo speelgoed, boeken, rotsblokken, straattegels, meubilair, huishoudelijke artikelen, ambulances, politieauto's, noem maar op. Dieren, bloemen, planten en mensen daarentegen leven, en kunnen daarom dood gaan.Iets dat groeit, beweegt, verandert, adem haalt en eet, dat leeft en kan dus doodgaan. Levenloze dingen hebben nooit geleefd en kunnen daarom ook niet doodgaan. In het dagelijkse leven zijn er heel veel dode voorbeelden aan te wijzen. Let er maar eens op als je over straat loopt. Dode bloemen, een dode vogel, dode insecten en soms zelfs een dode eend of egel op de weg. Deze voorbeelden wekken nog weinig emotie op en zijn daarom goed om mee te beginnen.De volgende stap is kinderen te vertellen dat dood veroorzaakt kan worden door ziekte, ouderdom of een ongeluk. Wanneer er een sterfgeval in de omgeving is, is het raadzaam hierover te praten met je kind. Maak het onderwerp gewoon bespreekbaar.
Hierna kan je kind leren wat er vervolgens gebeurt. Begraaf zijn dode hamster in een klein doosje in de tuin met een klein gedenkmonumentje (al is het maar een takje) op zijn grafje. Door het uitvoeren van dit ritueel raken kinderen vertrouwd met de dood. Uiteindelijk zullen kinderen zich realiseren dat ook zij sterfelijk zijn.
Besef van de dood
Kinderen tot ongeveer 3 jaar, hebben nog geen goed besef van de dood. Natuurlijk zijn ze wel bang om van mama of papa gescheiden te worden en weten (en voelen) ze wat verlies is, het verschil tussen dood en levenloos is nog niet zo duidelijk. Toch kunnen ook kinderen in deze leeftijd lijden onder een verlies.Bang voor de dood zijn ze op deze leeftijd nog niet. Probeer je eigen angsten daarom niet op hun over te brengen.
Hoe vertel je een kind dat iemand dood is?
Een kind onder de 5 jaar zal niet begrijpen dat dood permanent is. Neem je kindje bij je op schoot, aai hem zachtjes over zijn rug of houd zijn handjes vast. Om je kindje gericht te laten luisteren kun je het beste je verhaal beginnen met: 'Ik moet je iets ergs vertellen...'Probeer vervolgens heel duidelijk te vertellen dat (bijvoorbeeld) oma niet meer ademt en niets meer kan voelen, geen pijn heeft, het niet koud heeft en zich niet ziek voelt. Probeer zo duidelijk mogelijk te zijn en vertel je kind zo eerlijk mogelijk wat er is gebeurd. Geef hem ruimte voor vragen en neem de tijd ze te beantwoorden. Van je kindje kun je vragen verwachten als: 'Hoe lang blijft oma dood?', 'Eten doden hetzelfde als wij?', 'Waar gaat oma dan naar toe?' en 'Wanneer komt oma terug?'Een kind kan honderden keren hetzelfde vragen en soms kan een kind een onverwachts helder antwoord geven. Het kan soms zelfs cru klinken, maar dit is zelden zo bedoeld.
Wees tijdens het vertellen ook niet bang voor je eigen emoties. Natuurlijk hoef je je tranen niet te verbergen, je kind mag best weten dat je heel verdrietig bent. Een hysterische huilbui is natuurlijk een heel ander verhaal...Verdrietige boodschappen kunnen het best worden overgebracht door de persoon waarmee het kind het meest vertrouwd is.
Afhankelijk van de leeftijd en het karaker van je kindje kan je eigenlijk heel verschillende reacties verwachten. Sommige kinderen worden heel boos, sommige reageren helemaal niet (zijn met stomheid geslagen) en sommige vuren een lawine van vragen op je af. Hoe je kindje ook reageert, lichamelijk contact heeft op heel veel kinderen een troostende uitwerking.Hoe jonger de kindjes zijn, hoe korter het intense verdriet zal duren. Kinderen kunnen heel makkelijk alles naast zich neer leggen en gewoon doorgaan met spelen. Ze bezitten niet de capaciteit om intense pijn lang achtereen te verdragen. Daardoor kan een kind met tussenpozen rouwen en verdriet tonen.
Hulpmiddelen
Regelmatig verschijnen er kinderboeken met als thema: afscheid, verdriet en rouwverwerking. Deze boeken zijn vaak heel geschikt om aan je kind voor te lezen en op deze manier het onderwerp bespreekbaar te maken. Een overzicht van deze boeken vind je op onze (kinder) literatuurlijst.
http://www.peuteren.nl/afscheid/kinderen.php
Opdracht van stage!
Op het kinderdagverblijf waar ik stage loop. Lopen ook 2 schoolgenootjes van mij. Noëmi & Anneke.
Wij hebben als opdracht gekregen om met alle stagiaires een ochtend te verzorgen.
Dat moest de ochten zijn voor sinterklaas.
We waren in het begin met z'n vijven. Daar hebben we ook zo'n beetje alles mee opgesteld en mee besproken.
We ging dan elke week even bij elkaar zitten om het plan verder in te vullen.
Het was best moelijk omdat, je dan ook als stagiares zijnde de leidsters in moet gaan zettten.
Elke week kwam er wel een stukje bij. We hebben ook de taken verdeeld in het begin kwam er niet zoveel van omdat, we nog heel veel tijd hadden en allemaal zoiets hadden van komt nog wel...
Toch was het daarna erg snel en moest het wel gebeuren.
We hebben voor de groepen een brief opgesteld wat er ging gebeuren die ochtend.
Toen kwamen er ineens 2 stagiares bij. Ui Duitsland. Dat is ook wel weer een soort uitdaging om daar mee te communiceren en mee samen te werken.
Een van hun die kon heel erg goed schilderen die heeft de ramen op het kinderdagverblijf in de hal heel mooi versierd met pieten en een stoomboot.
Zo hebben we samen elke keer wat gedaan.
2 dagen van ten voren kregen we te horen dat er 3 stagiares niet bij konden zijn.
Dat was ineens een stress aanval.
We hebben het hele plan weer omgegooid en zijn zo te werk gegaan.
Uiteindelijk is het best goed gegaan.
Achteraf heb je altijd dingen waarvan je denkt dat had beter gekunt en dat hadden we anders moeten doen. Maar, het ging om de kinderen en volgens ons en de collega's hebben die het erg leuk gehad en daar gaat het om!
Het was wel leerzaam om het ineens te moeten doen. Nu weet je voor de volgende keer ook dingen waarvan je nu denkt nee zo doe ik het niet meer en zo juist wel.
Ik vond het wel leuk om te doen.
Wij hebben als opdracht gekregen om met alle stagiaires een ochtend te verzorgen.
Dat moest de ochten zijn voor sinterklaas.
We waren in het begin met z'n vijven. Daar hebben we ook zo'n beetje alles mee opgesteld en mee besproken.
We ging dan elke week even bij elkaar zitten om het plan verder in te vullen.
Het was best moelijk omdat, je dan ook als stagiares zijnde de leidsters in moet gaan zettten.
Elke week kwam er wel een stukje bij. We hebben ook de taken verdeeld in het begin kwam er niet zoveel van omdat, we nog heel veel tijd hadden en allemaal zoiets hadden van komt nog wel...
Toch was het daarna erg snel en moest het wel gebeuren.
We hebben voor de groepen een brief opgesteld wat er ging gebeuren die ochtend.
Toen kwamen er ineens 2 stagiares bij. Ui Duitsland. Dat is ook wel weer een soort uitdaging om daar mee te communiceren en mee samen te werken.
Een van hun die kon heel erg goed schilderen die heeft de ramen op het kinderdagverblijf in de hal heel mooi versierd met pieten en een stoomboot.
Zo hebben we samen elke keer wat gedaan.
2 dagen van ten voren kregen we te horen dat er 3 stagiares niet bij konden zijn.
Dat was ineens een stress aanval.
We hebben het hele plan weer omgegooid en zijn zo te werk gegaan.
Uiteindelijk is het best goed gegaan.
Achteraf heb je altijd dingen waarvan je denkt dat had beter gekunt en dat hadden we anders moeten doen. Maar, het ging om de kinderen en volgens ons en de collega's hebben die het erg leuk gehad en daar gaat het om!
Het was wel leerzaam om het ineens te moeten doen. Nu weet je voor de volgende keer ook dingen waarvan je nu denkt nee zo doe ik het niet meer en zo juist wel.
Ik vond het wel leuk om te doen.
Stage.. nog 3 weken!
De stage periode zit er al bijna op.
Ik heb nu 3 weken vakantie en in januari moet ik nog 3 weken stage lopen en dan ben ik klaar.
Ik heb mijn stage gelopen op het kinderdagverblijf de vlinder.
Zoals jullie al hadden gelezen is de kinderopvang niet helemaal mijn ding omdat, ik graag door wil gaan met niveau 4 en daar de richting woon begeleiding op wil gaan.
toch heb ik mijn stage's allemaal voldoende afgerond.
Ik heb tot nu toe alles voldoende op mijn stage. Ik heb vorige week samen met mijn begeleidster functioneringbeoordeling 3 ingevuld en die was ook helemaal voldoende.
Dat geeft dan toch wel weer wat motivatie om door te gaan.
Het is best moeilijk om je voor de 100% te laten zien in de praktijk en natuurlijk ook de opdrachten terwijl het helemaal niet je ding is. Ik heb wel complimenten gehad dat ik dat niet laat zien in mijn werk zelf.
Dat was ook mijn doel!
Nu heb ik vakantie..
Ik heb geprobeerd om mijn opdrachten allemaal voor mijn vakantie af te maken.
Dat is me op een tweeweekverslag na gelukt.
Maar, het tweeweekverslag mag ik in de vakantie wel langs brengen om hem even te bespreken.
Verder zit het er bijna op ik ben er wel blij van. Lekker weer naar school.
En dan hard werken aan ons eindopdracht!
Ik heb nu 3 weken vakantie en in januari moet ik nog 3 weken stage lopen en dan ben ik klaar.
Ik heb mijn stage gelopen op het kinderdagverblijf de vlinder.
Zoals jullie al hadden gelezen is de kinderopvang niet helemaal mijn ding omdat, ik graag door wil gaan met niveau 4 en daar de richting woon begeleiding op wil gaan.
toch heb ik mijn stage's allemaal voldoende afgerond.
Ik heb tot nu toe alles voldoende op mijn stage. Ik heb vorige week samen met mijn begeleidster functioneringbeoordeling 3 ingevuld en die was ook helemaal voldoende.
Dat geeft dan toch wel weer wat motivatie om door te gaan.
Het is best moeilijk om je voor de 100% te laten zien in de praktijk en natuurlijk ook de opdrachten terwijl het helemaal niet je ding is. Ik heb wel complimenten gehad dat ik dat niet laat zien in mijn werk zelf.
Dat was ook mijn doel!
Nu heb ik vakantie..
Ik heb geprobeerd om mijn opdrachten allemaal voor mijn vakantie af te maken.
Dat is me op een tweeweekverslag na gelukt.
Maar, het tweeweekverslag mag ik in de vakantie wel langs brengen om hem even te bespreken.
Verder zit het er bijna op ik ben er wel blij van. Lekker weer naar school.
En dan hard werken aan ons eindopdracht!
Babylijkje (s)
ENSCHEDE – Er is afgelopen maandag een babylijkje aangetroffen in Enschede. Het lijkje lag naast een garagebox aan de Haaksbergerstraat, ter hoogte van de B.W. ter Kuilestraat. De politie heeft 18 man op de zaak gezet. Een buurtonderzoek is in gang gezet.
Het babylijkje is voor sectie overgebracht naar het Nederlands Forensisch Instituut. Meer informatie wil de politie op dit moment niet vrijgeven.
ENSCHEDE - De politie heeft donderdag bekend gemaakt dat het maandag gevonden babylijkje op het moment van de vondst al in verre staat van ontbinding verkeerde. Het gaat om een jongetje. Dat concludeerde het Nederlands Forensisch Instituut na onderzoek. De verre staat van ontbinding maakte het lastig om te zeggen hoe lang het jongetje al dood is en om zijn leeftijd in te schatten.
ENSCHEDE - Het baby'tje dat maandag dood in Enschede is gevonden, heeft geleefd. Hoe lang het jongetje heeft geademd, is onbekend. De politie Twente wil niet verder op de zaak ingaan.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede zal het kindje komende week aanmelden bij de Burgerlijke Stand. Het jongetje krijgt dan ook een naam. Welke wordt gekozen, wordt nog niet bekendgemaakt. ,,Dat zullen wij met gevoel voor de omstandigheden doen,'' zei Den Oudsten gisteravond.
Het babylijkje wordt in opdracht van de burgemeester begraven, nadat het is vrijgegeven door het Nederlands Forensisch Instituut. Deze doet momenteel nog onderzoek naar onder meer de leeftijd en de doodsoorzaak.
Het regelen van de begrafenis door de gemeente is een wettelijke verplichting. ,,Die geldt als een onbekend persoon in de gemeente levenloos is aangetroffen,'' licht Den Oudsten toe. Komende week worden over de formaliteiten nadere mededelingen gedaan.
De gemeente Enschede zal aangifte doen van de geboorte bij de burgerlijke stand. Dan krijgt hij een naam en kan het lichaampje, na het vrijgeven door justitie, worden begraven.
ENSCHEDE - De politie Twente heeft woensdagavond in Enschede een tweede babylijkje gevonden. De vondst is gedaan op aanwijzing van de vrouw, die als vermoedelijke biologische moeder van het eerste dode kindje wordt gezien. Dat baby'tje werd maandag 1 december dood gevonden bij een garagebox aan de Haaksbergerstraat. Het betreft geen tweeling.
Een familieverband tussen het eerste en tweede baby'tje ligt voor de hand, maar dat wil de politie niet bevestigen. Uit betrouwbare bron blijkt dat mogelijk meer personen bij de dood van de kindjes zijn betrokken. Ook daar wil de politie niet op ingaan. De vindplaats van het tweede baby'tje wordt niet onthuld.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede is geschokt over de gruwelijke zaak die zich binnen zijn gemeente afspeelt. Hij sprak gisteravond met inwoners van Enschede die op de een of andere manier bij de zaak betrokken zijn geraakt, bijvoorbeeld als buren.De verdachte is een 23-jarige Enschedese studente die regelmatig van adres wisselde. Daarom is de afgelopen dagen door de politie ook op meer plekken in diverse wijken naar sporen gezocht.Onder meer rukte de politie uit naar de Marconistraat in de wijk Velve-Lindenhof, waar de vrouw heeft gewoond. Buurvrouw Stien Bartelds zag hoe een tiental agenten druk doende was in de tuin van het huis. Daarbij werd ondermeer gebruik gemaakt van speurhonden. De woning werd volgens de buurvrouw bewoond door twee studentes. Overigens is het tweede babylijkje niet hier gevonden, maar elders in de stad.De vermoedelijke moeder van het eerstgevonden kindje werd afgelopen maandag gearresteerd. Hoe de politie de vrouw op het spoor is gekomen, wil ze niet zeggen. De eerste baby, een jongetje, heeft zeker geleefd en is vermoedelijk om het leven gebracht. Het lichaampje van het tweede kindje is gevonden in een tas.Om het verloren gaan van sporen te voorkomen, is de tas niet geopend, maar is er een röntgenscan van gemaakt. Daaruit is komen vast te staan dat er een babylijfje in zat.
ALMELO/ENSCHEDE Het DNA van het eerste babylijkje dat onlangs in Enschede werd gevonden, komt overeen met dat van de verdachte moeder, de 23-jarige Marike H. Dat meldt het Openbaar Ministerie (OM) op basis van onderzoek door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI).
Zie ook:
In de loop van volgende week moet duidelijk worden of dit ook geldt voor het tweede lichaampje. Het NFI denkt woensdag een DNA-onderzoek en de sectie te hebben afgerond. Sectie op de eerste baby wees uit dat het om een jongetje ging dat heeft geleefd. Het OM gaat ervan uit dat Marike H. ook de moeder is van het tweede kind, omdat zij de plaats kon aanwijzen waar het lag.
Dit zijn alle advertenties die er tot nu toe over de lijkjes en hun moeder in de kranten staat.
Tegenwoordig komt alles dichterbij vind ik eerder hoorde je deze dingen in andere landen of in het westen van het land.
maar, nu ook hier in Enschede.
Ik denk zelf dat er een heel erg drama gaande moet zijn wat je ook van de meeste mensen hoort als je het er over hebt.
Wel vind ik het heel erg dat een mens zoiets kan doen.
Wat vinden jullie hier van??
Hoe denken jullie erover?
Het babylijkje is voor sectie overgebracht naar het Nederlands Forensisch Instituut. Meer informatie wil de politie op dit moment niet vrijgeven.
ENSCHEDE - De politie heeft donderdag bekend gemaakt dat het maandag gevonden babylijkje op het moment van de vondst al in verre staat van ontbinding verkeerde. Het gaat om een jongetje. Dat concludeerde het Nederlands Forensisch Instituut na onderzoek. De verre staat van ontbinding maakte het lastig om te zeggen hoe lang het jongetje al dood is en om zijn leeftijd in te schatten.
ENSCHEDE - Het baby'tje dat maandag dood in Enschede is gevonden, heeft geleefd. Hoe lang het jongetje heeft geademd, is onbekend. De politie Twente wil niet verder op de zaak ingaan.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede zal het kindje komende week aanmelden bij de Burgerlijke Stand. Het jongetje krijgt dan ook een naam. Welke wordt gekozen, wordt nog niet bekendgemaakt. ,,Dat zullen wij met gevoel voor de omstandigheden doen,'' zei Den Oudsten gisteravond.
Het babylijkje wordt in opdracht van de burgemeester begraven, nadat het is vrijgegeven door het Nederlands Forensisch Instituut. Deze doet momenteel nog onderzoek naar onder meer de leeftijd en de doodsoorzaak.
Het regelen van de begrafenis door de gemeente is een wettelijke verplichting. ,,Die geldt als een onbekend persoon in de gemeente levenloos is aangetroffen,'' licht Den Oudsten toe. Komende week worden over de formaliteiten nadere mededelingen gedaan.
De gemeente Enschede zal aangifte doen van de geboorte bij de burgerlijke stand. Dan krijgt hij een naam en kan het lichaampje, na het vrijgeven door justitie, worden begraven.
ENSCHEDE - De politie Twente heeft woensdagavond in Enschede een tweede babylijkje gevonden. De vondst is gedaan op aanwijzing van de vrouw, die als vermoedelijke biologische moeder van het eerste dode kindje wordt gezien. Dat baby'tje werd maandag 1 december dood gevonden bij een garagebox aan de Haaksbergerstraat. Het betreft geen tweeling.
Een familieverband tussen het eerste en tweede baby'tje ligt voor de hand, maar dat wil de politie niet bevestigen. Uit betrouwbare bron blijkt dat mogelijk meer personen bij de dood van de kindjes zijn betrokken. Ook daar wil de politie niet op ingaan. De vindplaats van het tweede baby'tje wordt niet onthuld.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede is geschokt over de gruwelijke zaak die zich binnen zijn gemeente afspeelt. Hij sprak gisteravond met inwoners van Enschede die op de een of andere manier bij de zaak betrokken zijn geraakt, bijvoorbeeld als buren.De verdachte is een 23-jarige Enschedese studente die regelmatig van adres wisselde. Daarom is de afgelopen dagen door de politie ook op meer plekken in diverse wijken naar sporen gezocht.Onder meer rukte de politie uit naar de Marconistraat in de wijk Velve-Lindenhof, waar de vrouw heeft gewoond. Buurvrouw Stien Bartelds zag hoe een tiental agenten druk doende was in de tuin van het huis. Daarbij werd ondermeer gebruik gemaakt van speurhonden. De woning werd volgens de buurvrouw bewoond door twee studentes. Overigens is het tweede babylijkje niet hier gevonden, maar elders in de stad.De vermoedelijke moeder van het eerstgevonden kindje werd afgelopen maandag gearresteerd. Hoe de politie de vrouw op het spoor is gekomen, wil ze niet zeggen. De eerste baby, een jongetje, heeft zeker geleefd en is vermoedelijk om het leven gebracht. Het lichaampje van het tweede kindje is gevonden in een tas.Om het verloren gaan van sporen te voorkomen, is de tas niet geopend, maar is er een röntgenscan van gemaakt. Daaruit is komen vast te staan dat er een babylijfje in zat.
ALMELO/ENSCHEDE Het DNA van het eerste babylijkje dat onlangs in Enschede werd gevonden, komt overeen met dat van de verdachte moeder, de 23-jarige Marike H. Dat meldt het Openbaar Ministerie (OM) op basis van onderzoek door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI).
Zie ook:
In de loop van volgende week moet duidelijk worden of dit ook geldt voor het tweede lichaampje. Het NFI denkt woensdag een DNA-onderzoek en de sectie te hebben afgerond. Sectie op de eerste baby wees uit dat het om een jongetje ging dat heeft geleefd. Het OM gaat ervan uit dat Marike H. ook de moeder is van het tweede kind, omdat zij de plaats kon aanwijzen waar het lag.
Dit zijn alle advertenties die er tot nu toe over de lijkjes en hun moeder in de kranten staat.
Tegenwoordig komt alles dichterbij vind ik eerder hoorde je deze dingen in andere landen of in het westen van het land.
maar, nu ook hier in Enschede.
Ik denk zelf dat er een heel erg drama gaande moet zijn wat je ook van de meeste mensen hoort als je het er over hebt.
Wel vind ik het heel erg dat een mens zoiets kan doen.
Wat vinden jullie hier van??
Hoe denken jullie erover?
maandag 15 december 2008
Casus in de klas!
We hebben bij ons in de klas een opdracht gekregen per tweetal om een casusje te beantwoorden. je mocht een lootje trekken hem voorlezen dan een antwoord op maken uitwerken en die voordragen aan de klas. Er kwamen ook leuke discussies van en wat wel en niet beter was.
Wij kregen een casus over een jongetje dat erg bang was om naar bed te gaan omdat, hij er van overtuigd was dat er een monster onder zijn bed lag.
De vraag was: Hoe ga je hier mee om en wat doe je?
Wij hebben er wat verhalen over gelezen op het internet en kwamen tot dezelfde oplossingen als op het internet.
Ga wel met het jongentje mee naar boven doe het grote ligt aan en kijk samen met het jongetje dat er niks onder het bed ligt.
Dan kun je eventueel een boekje voorlezen om het nog rustiger te maken.
Of zijn eigen behoeftes vragen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: een boekje lezen, of een liedje zingen, of dat hij wil dat je eventjes bij zijn bed blijft zitten.
Ook geeft een lichtje aan laten op de overloop of op zijn slaapkamer een kind een veilig gevoel.
Dit was ons antwoord.
hebben jullie nog oplossingen?
Wij kregen een casus over een jongetje dat erg bang was om naar bed te gaan omdat, hij er van overtuigd was dat er een monster onder zijn bed lag.
De vraag was: Hoe ga je hier mee om en wat doe je?
Wij hebben er wat verhalen over gelezen op het internet en kwamen tot dezelfde oplossingen als op het internet.
Ga wel met het jongentje mee naar boven doe het grote ligt aan en kijk samen met het jongetje dat er niks onder het bed ligt.
Dan kun je eventueel een boekje voorlezen om het nog rustiger te maken.
Of zijn eigen behoeftes vragen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: een boekje lezen, of een liedje zingen, of dat hij wil dat je eventjes bij zijn bed blijft zitten.
Ook geeft een lichtje aan laten op de overloop of op zijn slaapkamer een kind een veilig gevoel.
Dit was ons antwoord.
hebben jullie nog oplossingen?
maandag 8 december 2008
Wat zou je doen?
In het label bibliotheek had ik al een artikel over eczeem neer gezet.
hier wil ik erop ingaan door er een casus van te maken. Wat zou je doen als er bij jou in de groep er een kindje zit met eczeem die niet mee mag spelen met de rest die altijd alleen zit omdat, hij weet dat hij toch niet mee mag doen omdat, hij eczeem heeft!
Hoe kan je hier het beste mee omgaan? Wat kun je het beste doen?
Mijn antwoord:
Ik zou er proberen boekjes over te zoeken en dan op spelende wijs er een les van de maken in de klas.
Er over gaan praten met de kinderen. En misschien het kindje zelf erover laten vertellen. Zo word het kind zelf ook zelfverzekerder en dringt het bij de anderen misschien wel door.
Er een soort spreekbeurt van maken met het kind zelf en als er andere kinderen zijn op school waar er ook om word gepest etc. ze erbij halen en dan die kinderen ook hun eigen verhaal laten doen.
Ook zou ik er veel op gaan letten en er elke keer tussen springen als er heel concreet word gezegd dat het kind echt niet mee mag doen omdat, het bijv. vies is en eczeem heeft.
Subgroepjes worden er toch wel gevormd en dat mag ook vind ik. Maar, het moet niet zo zijn dat die groepjes gevormd worden omdat, er een kind eczeem heeft.
Wat is jullie antwoord?
hier wil ik erop ingaan door er een casus van te maken. Wat zou je doen als er bij jou in de groep er een kindje zit met eczeem die niet mee mag spelen met de rest die altijd alleen zit omdat, hij weet dat hij toch niet mee mag doen omdat, hij eczeem heeft!
Hoe kan je hier het beste mee omgaan? Wat kun je het beste doen?
Mijn antwoord:
Ik zou er proberen boekjes over te zoeken en dan op spelende wijs er een les van de maken in de klas.
Er over gaan praten met de kinderen. En misschien het kindje zelf erover laten vertellen. Zo word het kind zelf ook zelfverzekerder en dringt het bij de anderen misschien wel door.
Er een soort spreekbeurt van maken met het kind zelf en als er andere kinderen zijn op school waar er ook om word gepest etc. ze erbij halen en dan die kinderen ook hun eigen verhaal laten doen.
Ook zou ik er veel op gaan letten en er elke keer tussen springen als er heel concreet word gezegd dat het kind echt niet mee mag doen omdat, het bijv. vies is en eczeem heeft.
Subgroepjes worden er toch wel gevormd en dat mag ook vind ik. Maar, het moet niet zo zijn dat die groepjes gevormd worden omdat, er een kind eczeem heeft.
Wat is jullie antwoord?
Wat is autisme?
Autisme is een stoornis.
Er zijn verschillende vormen van autisme.Alle vormen worden verzameld onder het wetenschapelijke "kopje" PDD (Pervasive Developmental Disorders). In Nederland spreken we van ASS (Autistische Spectrum Stoornis) of van een pervasieve ontwikkelingsstoornis.
Er zijn drie vormen van PDD:
Een Autistisch stoornis.
Het syndroom van Asperger, dit is een vorm van Autisme maar dan zonder taalachterstand.
PDD-NOS, overige soorten PDD (Pervasive Developmental Disorder Not Otherwise Specified).
Wat houdt deze stoornis nou precies in?Autisten reageren heel anders dan mensen zonder deze handicap. Dat kan je aan een aantal dingen snel ontdekken.Meestal kijken Autisten afwijkend naar andere personen en houden met die personen, of personen die ze in het leven tegenkomen geen rekening.
Autisten tonen geen emoties of weinig emoties.
Meestal zoeken ze geen troost bij hun ouders als ze verdrietig zijn.Ook willen ze absoluut niet geknuffeld worden en ze willen niet aangeraakt worden.Autisten trekken zich dan gelijk terug.
Hierdoor verwerken Autisten hun prikkels ook niet goed.Dan kan het bijvoorbeeld wel eens gebeuren dat het kind zich ergens aan brand en dat het niet gaat huilen, hij blijft stil.Het kind zoekt geen troost, raakt ook niet paniek.Op bepaalde prikkels kunnen zij juist erg heftig reageren, zoals te fel licht of op hard geluid.Maar hoe komen die vreemde prikkels en heftige reacties?Daar is al heel veel onderzoek naar gedaan.
Artsen denken dat een bepaald hersendeel niet goed werkt.Ze denken dat het te maken heeft met de twee emotionele delen in je hersenen.Dit zijn de Amygdala en de Hippocampus die een belangrijke rol spelen bij het combineren van informele en emotionele verwerking.Bij Autisten werken deze delen niet optimaal, bij ander mensen werkt het wel goed.
Dus de hersenen van een Autist werken niet geheel normaal.Dit kan je ook zien, omdat de hersenen van een Autist vaak wat groter zijn.
Nou zou je denken dat is wel erg vreemd, maar dat is het dus niet.Sommige hersenhelften moeten harder gaan werken omdat de andere helften langzamer gaan werken.Hierdoor worden de hersenen bij Autisten iets groter dan bij andere mensen.
Dit hadden ze onderzocht bij Autisten die overleden waren.Maar wanneer ontdek je dat een kind Autisme heeft?Autisme komt pas aan het licht naar de 30ste levensmaand.Je merkt dan dat je kind toch anders is dan andere kinderen.Normale kleine kinderen leren meestal om eerst papa en mama te zeggen.Maar een Autist zegt dat niet.Die zegt bijvoorbeeld: auto of vliegtuig.Het is dan net of het kind zich meer interesseert in auto's en vliegtuigen dan zijn ouders.Daarom kunnen Autisten zich later in een onderwerp verdiepen en helemaal door dat onderwerp worden overgenomen.
Een Autist denkt dan aan niets anders meer. Het zogenaamde "kleven".Dit kan voor de ouders niet zo leuk zijn.Je hebt Autisten die zoveel van een onderwerp weten dat ze een universitaire opleiding gaan volgen.Deze Autisten noemen we ook wel hoogbegaafde Autisten. Dit is een bekend verhaal, maar helaas zijn verreweg de meeste Autisten juist zwakbegaafd.Hoe zit het met de motoriek?
Vaak zijn Autisten overbeweeglijk en impulsief.Urenlang met je hoofd draaien en fladderen met je handen dat houden Autisten lang vol.Dit noemen zo ook wel hetzelfde ritueel gedrag, het herhalen van woorden van mensen of bewegingen.Sommige Autisten hebben last van het papegaai effect.Een voorbeeldje van dit effect is:De moeder zegt: "Ga je mee de stad in?"
De Autist zegt dan: "Ga je mee de stad in?"De gebeurt op precies dezelfde intonatie.
Het is dan erg vreemd en vooral niet leuk voor degene die praat.Nog even een klein verhaaltje over Autisme:Frank is 9 jaar: Zo te zien is er niks met hem aan de hand.Toch is hij anders dan anderen.
Hij kan urenlang tikken op zijn favoriete voorwerpen en ermee door de kamer lopen.Op andere mensen reageert hij nauwelijks.Frank kan praten, maar hij kan niet communiceren.Hij weet alles van computers.Op een simpele vraag als 'Wat heb je vandaag op school gedaan', weet hij geen antwoord.Gezellig met Frank op verjaardagsvisite gaan is er niet bij.Frank houdt niet van drukte en van onverwachte gebeurtenissen.Hij heeft het liefst dat hij van tevoren weet wat er gaat gebeuren.Alleen dan voelt hij zich veilig.
Anders raakt hij in paniek.Hij sluit zich dan helemaal af of hij gaat gillen en gooien met alles wat er voor het grijpen ligt.
Voor de buitenwereld lijkt Frank vaak een gewone, normale jongen.Hij heeft geleerd hoe hij zich moet gedragen.Dit kost hem veel inspanning.Die spanning komt er thuis, waar hij zich veilig voelt, uit.Zowel zijn zusje als het meubilair moeten het dan vaak ontgelden.Frank heeft een Autisme Spectrum Stoornis, een onzichtbare handicap.
(Uit: "Brug tussen wetenschap en praktijk", bijboekje NVA)
Bron: http://www.nva-utrecht.nl/autisme.htm
Er zijn verschillende vormen van autisme.Alle vormen worden verzameld onder het wetenschapelijke "kopje" PDD (Pervasive Developmental Disorders). In Nederland spreken we van ASS (Autistische Spectrum Stoornis) of van een pervasieve ontwikkelingsstoornis.
Er zijn drie vormen van PDD:
Een Autistisch stoornis.
Het syndroom van Asperger, dit is een vorm van Autisme maar dan zonder taalachterstand.
PDD-NOS, overige soorten PDD (Pervasive Developmental Disorder Not Otherwise Specified).
Wat houdt deze stoornis nou precies in?Autisten reageren heel anders dan mensen zonder deze handicap. Dat kan je aan een aantal dingen snel ontdekken.Meestal kijken Autisten afwijkend naar andere personen en houden met die personen, of personen die ze in het leven tegenkomen geen rekening.
Autisten tonen geen emoties of weinig emoties.
Meestal zoeken ze geen troost bij hun ouders als ze verdrietig zijn.Ook willen ze absoluut niet geknuffeld worden en ze willen niet aangeraakt worden.Autisten trekken zich dan gelijk terug.
Hierdoor verwerken Autisten hun prikkels ook niet goed.Dan kan het bijvoorbeeld wel eens gebeuren dat het kind zich ergens aan brand en dat het niet gaat huilen, hij blijft stil.Het kind zoekt geen troost, raakt ook niet paniek.Op bepaalde prikkels kunnen zij juist erg heftig reageren, zoals te fel licht of op hard geluid.Maar hoe komen die vreemde prikkels en heftige reacties?Daar is al heel veel onderzoek naar gedaan.
Artsen denken dat een bepaald hersendeel niet goed werkt.Ze denken dat het te maken heeft met de twee emotionele delen in je hersenen.Dit zijn de Amygdala en de Hippocampus die een belangrijke rol spelen bij het combineren van informele en emotionele verwerking.Bij Autisten werken deze delen niet optimaal, bij ander mensen werkt het wel goed.
Dus de hersenen van een Autist werken niet geheel normaal.Dit kan je ook zien, omdat de hersenen van een Autist vaak wat groter zijn.
Nou zou je denken dat is wel erg vreemd, maar dat is het dus niet.Sommige hersenhelften moeten harder gaan werken omdat de andere helften langzamer gaan werken.Hierdoor worden de hersenen bij Autisten iets groter dan bij andere mensen.
Dit hadden ze onderzocht bij Autisten die overleden waren.Maar wanneer ontdek je dat een kind Autisme heeft?Autisme komt pas aan het licht naar de 30ste levensmaand.Je merkt dan dat je kind toch anders is dan andere kinderen.Normale kleine kinderen leren meestal om eerst papa en mama te zeggen.Maar een Autist zegt dat niet.Die zegt bijvoorbeeld: auto of vliegtuig.Het is dan net of het kind zich meer interesseert in auto's en vliegtuigen dan zijn ouders.Daarom kunnen Autisten zich later in een onderwerp verdiepen en helemaal door dat onderwerp worden overgenomen.
Een Autist denkt dan aan niets anders meer. Het zogenaamde "kleven".Dit kan voor de ouders niet zo leuk zijn.Je hebt Autisten die zoveel van een onderwerp weten dat ze een universitaire opleiding gaan volgen.Deze Autisten noemen we ook wel hoogbegaafde Autisten. Dit is een bekend verhaal, maar helaas zijn verreweg de meeste Autisten juist zwakbegaafd.Hoe zit het met de motoriek?
Vaak zijn Autisten overbeweeglijk en impulsief.Urenlang met je hoofd draaien en fladderen met je handen dat houden Autisten lang vol.Dit noemen zo ook wel hetzelfde ritueel gedrag, het herhalen van woorden van mensen of bewegingen.Sommige Autisten hebben last van het papegaai effect.Een voorbeeldje van dit effect is:De moeder zegt: "Ga je mee de stad in?"
De Autist zegt dan: "Ga je mee de stad in?"De gebeurt op precies dezelfde intonatie.
Het is dan erg vreemd en vooral niet leuk voor degene die praat.Nog even een klein verhaaltje over Autisme:Frank is 9 jaar: Zo te zien is er niks met hem aan de hand.Toch is hij anders dan anderen.
Hij kan urenlang tikken op zijn favoriete voorwerpen en ermee door de kamer lopen.Op andere mensen reageert hij nauwelijks.Frank kan praten, maar hij kan niet communiceren.Hij weet alles van computers.Op een simpele vraag als 'Wat heb je vandaag op school gedaan', weet hij geen antwoord.Gezellig met Frank op verjaardagsvisite gaan is er niet bij.Frank houdt niet van drukte en van onverwachte gebeurtenissen.Hij heeft het liefst dat hij van tevoren weet wat er gaat gebeuren.Alleen dan voelt hij zich veilig.
Anders raakt hij in paniek.Hij sluit zich dan helemaal af of hij gaat gillen en gooien met alles wat er voor het grijpen ligt.
Voor de buitenwereld lijkt Frank vaak een gewone, normale jongen.Hij heeft geleerd hoe hij zich moet gedragen.Dit kost hem veel inspanning.Die spanning komt er thuis, waar hij zich veilig voelt, uit.Zowel zijn zusje als het meubilair moeten het dan vaak ontgelden.Frank heeft een Autisme Spectrum Stoornis, een onzichtbare handicap.
(Uit: "Brug tussen wetenschap en praktijk", bijboekje NVA)
Bron: http://www.nva-utrecht.nl/autisme.htm
Eczeem
Eczeem is een allergische ontstekingsreactie van de huid. Eczeem komt bij ongeveer 15 van de 1000 mensen in alle leeftijdsklassen voor, maar vooral bij jonge kinderen. Het kan al vanaf de geboorte aanwezig zijn of op latere leeftijd ontstaan.Klachten en symptomenDe huid vertoont rode plekken, bultjes, blaasjes of schilfers. Mensen met eczeem klagen bovendien vaak over vrij ernstige jeuk. Astma, hooikoorts en spanning kunnen met eczeem gepaard gaan.OorzakenEr zijn twee soorten eczeem die verschillende oorzaken hebben:
•
Atopisch of constitutioneel eczeemDeze vorm van eczeem wordt erfelijk bepaald. In sommige gevallen is de oorzaak onbekend. Deze vorm van eczeem komt met name voor bij kinderen. De begrenzing van het aangedane gebied is meestal onduidelijk. Jeuk is de belangrijkste klacht. Bij chronisch eczeem kan de huid ruw of grof worden.
•
ContacteczeemDeze vorm van eczeem wordt veroorzaakt door overgevoeligheid voor een bepaalde stof zoals nikkel, chroom, rubber, zeep, cosmetica of (af)wasmiddelen. Contacteczeem kan van het ene op het andere moment ontstaan.Eczeem is niet besmettelijk. U kunt het dus niet van iemand anders krijgen of overdragen.Wanneer moet u een arts raadplegen Eczeem is in beginsel niet geschikt voor zelfmedicatie. Raadpleeg bij open wondjes, aanhoudende of ernstige klachten altijd een arts!Hoe is eczeem te voorkomen De oorzaak van atopisch of constitutioneel eczeem kan niet worden weggenomen. U kunt wel de klachten verminderen door behoedzaam met uw huid om te springen en het contact met prikkelende stoffen te vermijden.Zorg goed voor uw huid en voorkom uitdroging door bijvoorbeeld geen zeep te gebruiken en de huid regelmatig in te smeren met een vette zalf of een vettende crème.Wanneer u plotseling last krijgt van huiduitslag, kan er sprake zijn van contacteczeem. In dat geval moet u proberen om voor uzelf te achterhalen welke stof de overgevoeligheidsreactie heeft veroorzaakt.U kunt zich de volgende vragen stellen:
•
Gebruik ik andere cosmetica?
•
Ben ik een andere handzeep, toiletzeep of een ander (af)wasmiddel gaan gebruiken?
•
Bestaat er samenhang tussen de klachten en het dragen van bepaalde sieraden?
•
Kom ik tijdens mijn werk met prikkelende stoffen in aanraking?Als u één van deze vragen bevestigend kunt beantwoorden, dan is het mogelijk dat u de oorzaak van uw klachten heeft gevonden. Probeer in het vervolg elk contact met deze stof te vermijden.Wat kunt u er zelf aan doen
•
Bij een droge huid is het belangrijk om de huid regelmatig in te smeren met een vettende crème of vette zalf.
•
Als u overgevoelig bent voor zeep dan kunt u overschakelen op zogenaamde zeepvervangende producten. Uw Kring-apotheek kan u hierover adviseren.
•
Wanneer uw huid erg droog is, kan een vettende badolie uitkomst bieden. Deze olie vormt een vet laagje op de huid en gaat daarmee schilfering en uitdroging tegen. Vettende badolie is verkrijgbaar in verschillende vormen en kan worden toegepast bij jeuk, droog eczeem of als bescherming tegen eczeem.
•
U kunt voorkomen dat uw huid uitdroogt door geen alcohol op de huid te doen, geen zeep te gebruiken en niet te heet of te lang te douchen. Om jeuk tegen te gaan, kunt u een jeukstillend middel gebruiken.
•
Wanneer u last heeft van eczeem is het verstandig ongeparfumeerde en hypo-allergene producten te gebruiken. Uw Kring-apotheek kan u hierover adviseren.
•
Er wordt vaak gedacht dat luieruitslag bijna niet te voorkomen is. Dit is niet waar. Ook baby's met een gevoelige huid zijn met een zeer intensieve verzorging klachtenvrij te houden.
•
'Berg' bij baby’s heeft niets met eczeem te maken. Het is een plaatselijke verdroging van de hoofdhuid bij baby's. U kunt 'berg' het beste behandelen met babyolie of amandelolie.GeneesmiddelenVaak is smeren met een hormoonzalf (voorgeschreven door een arts) de enige manier om de huid een beetje rustig te houden. Wanneer u zich aan het afgesproken gebruikschema houdt, is de kans op bijwerkingen erg klein.Als jeuk op de voorgrond staat, kan, naast een jeukstillend middel op de huid, bij aanhoudende klachten een antihistamine (loratadine of cetirizine) worden gebruikt. Als na één week de klachten niet verminderd zijn en de oorzaak van de jeuk onbekend is, kunt u het beste een arts raadplegen
•
Atopisch of constitutioneel eczeemDeze vorm van eczeem wordt erfelijk bepaald. In sommige gevallen is de oorzaak onbekend. Deze vorm van eczeem komt met name voor bij kinderen. De begrenzing van het aangedane gebied is meestal onduidelijk. Jeuk is de belangrijkste klacht. Bij chronisch eczeem kan de huid ruw of grof worden.
•
ContacteczeemDeze vorm van eczeem wordt veroorzaakt door overgevoeligheid voor een bepaalde stof zoals nikkel, chroom, rubber, zeep, cosmetica of (af)wasmiddelen. Contacteczeem kan van het ene op het andere moment ontstaan.Eczeem is niet besmettelijk. U kunt het dus niet van iemand anders krijgen of overdragen.Wanneer moet u een arts raadplegen Eczeem is in beginsel niet geschikt voor zelfmedicatie. Raadpleeg bij open wondjes, aanhoudende of ernstige klachten altijd een arts!Hoe is eczeem te voorkomen De oorzaak van atopisch of constitutioneel eczeem kan niet worden weggenomen. U kunt wel de klachten verminderen door behoedzaam met uw huid om te springen en het contact met prikkelende stoffen te vermijden.Zorg goed voor uw huid en voorkom uitdroging door bijvoorbeeld geen zeep te gebruiken en de huid regelmatig in te smeren met een vette zalf of een vettende crème.Wanneer u plotseling last krijgt van huiduitslag, kan er sprake zijn van contacteczeem. In dat geval moet u proberen om voor uzelf te achterhalen welke stof de overgevoeligheidsreactie heeft veroorzaakt.U kunt zich de volgende vragen stellen:
•
Gebruik ik andere cosmetica?
•
Ben ik een andere handzeep, toiletzeep of een ander (af)wasmiddel gaan gebruiken?
•
Bestaat er samenhang tussen de klachten en het dragen van bepaalde sieraden?
•
Kom ik tijdens mijn werk met prikkelende stoffen in aanraking?Als u één van deze vragen bevestigend kunt beantwoorden, dan is het mogelijk dat u de oorzaak van uw klachten heeft gevonden. Probeer in het vervolg elk contact met deze stof te vermijden.Wat kunt u er zelf aan doen
•
Bij een droge huid is het belangrijk om de huid regelmatig in te smeren met een vettende crème of vette zalf.
•
Als u overgevoelig bent voor zeep dan kunt u overschakelen op zogenaamde zeepvervangende producten. Uw Kring-apotheek kan u hierover adviseren.
•
Wanneer uw huid erg droog is, kan een vettende badolie uitkomst bieden. Deze olie vormt een vet laagje op de huid en gaat daarmee schilfering en uitdroging tegen. Vettende badolie is verkrijgbaar in verschillende vormen en kan worden toegepast bij jeuk, droog eczeem of als bescherming tegen eczeem.
•
U kunt voorkomen dat uw huid uitdroogt door geen alcohol op de huid te doen, geen zeep te gebruiken en niet te heet of te lang te douchen. Om jeuk tegen te gaan, kunt u een jeukstillend middel gebruiken.
•
Wanneer u last heeft van eczeem is het verstandig ongeparfumeerde en hypo-allergene producten te gebruiken. Uw Kring-apotheek kan u hierover adviseren.
•
Er wordt vaak gedacht dat luieruitslag bijna niet te voorkomen is. Dit is niet waar. Ook baby's met een gevoelige huid zijn met een zeer intensieve verzorging klachtenvrij te houden.
•
'Berg' bij baby’s heeft niets met eczeem te maken. Het is een plaatselijke verdroging van de hoofdhuid bij baby's. U kunt 'berg' het beste behandelen met babyolie of amandelolie.GeneesmiddelenVaak is smeren met een hormoonzalf (voorgeschreven door een arts) de enige manier om de huid een beetje rustig te houden. Wanneer u zich aan het afgesproken gebruikschema houdt, is de kans op bijwerkingen erg klein.Als jeuk op de voorgrond staat, kan, naast een jeukstillend middel op de huid, bij aanhoudende klachten een antihistamine (loratadine of cetirizine) worden gebruikt. Als na één week de klachten niet verminderd zijn en de oorzaak van de jeuk onbekend is, kunt u het beste een arts raadplegen
Wat betekend scheiding voor kinderen?
De reacties van je kind
Hoe oud of jong je kinderen ook zijn, in eerste instantie zullen ze boos en verdrietig zijn over de scheiding. Deze emoties zijn voor je kind heel intens, dus schrik er niet van als ze lang aanhouden. Het is goed mogelijk dat je kind zijn boosheid heel indirect uit. Het gaat bijvoorbeeld weer bedplassen, of maakt veel ruzie met vriendjes. Soms zal je kind vasthoudend op zoek gaan naar je aandacht. Dit kan hij doen door je uit te dagen, of over je grenzen heen te gaan. Hoe dan ook is het waarschijnlijk niet makkelijk om met de intense boosheid van je kind om te gaan.
Behalve boos en verdrietig, wordt je kind waarschijnlijk bang. Het veilige leven dat hij kende, is ineens weg, terwijl hij zich geen beeld kan vormen van de toekomst. Hier bestaat trouwens wel een verschil in reactie per leeftijd. Hoe ouder je kind is, hoe minder bang het zal zijn. Vaak gaat de angst van je kind samen met een gevoel van eenzaamheid. Vroeger waren jij en je partner vaak beschikbaar voor je kind. Je deelde immers een huishouden. Je kind kan zich in de eerste periode na de scheiding aan zijn lot overgelaten voelen.
Je kind kan zich natuurlijk ook opgelucht voelen. Dit geldt vooral voor kinderen vanaf tien jaar. Als de laatste jaren van je huwelijk jaren vol ruzie of misschien zelfs agressie zijn geweest, kan het voor een kind bevrijdend zijn om in rustiger vaarwater te komen.
Veel kinderen komen tijdens of vlak na de scheiding van hun ouders terecht in een loyaliteitsconflict. Ze willen niet kiezen tussen hun ouders, en dat kunnen ze waarschijnlijk ook niet. De ouders raken soms helemaal verward in hun eigen emoties. Ze voelen zich schuldig en onmachtig. Juist daarom hebben ze behoefte aan emotionele steun. Het liefst van hun kinderen. De kinderen komen daardoor in een bijna onmogelijke situatie terecht. Ze willen de ene ouder wel troosten, maar krijgen meteen het idee dat ze daarmee ontrouw zijn aan de andere ouder. Maar ook als ze de ene ouder niet troosten, voelen ze zich schuldig. Hun vader of moeder heeft hen immers nodig.
Nadat een kind heeft gemerkt dat zijn ‘onschuldige’ opmerkingen over zijn vader ervoor kunnen zorgen dat zijn moeder heel verdrietig of boos wordt, kan hij zich meer naar binnen keren. Hij zal zijn woorden voorzichtiger kiezen. Bovendien voelt het kind zich bezorgd. Hij heeft medelijden met zijn moeder die nu met minder geld het huishouden moet runnen. En hij vindt zijn vader zielig, omdat die nu alleen in een huis zit. Zonder iemand die voor hem zorgt.
En dan is er nog het schuldgevoel. Veel kinderen denken dat zij de oorzaak zijn van de scheiding van hun ouders. Vooral jonge kinderen hebben hier last van. Het kan gebeuren dat je kind nog lange tijd blijft hopen dat jullie weer bij elkaar komen.
Uiteindelijk leidt een scheiding vaak tot een grote zelfstandigheid en weerbaarheid van je kind. Hij heeft vaak dingen zelf moeten opknappen, of bijvoorbeeld moeten helpen in het huishouden.
Allergisch voor gluten
Allergisch voor gluten
Wanneer je overgevoelig bent voor gluten, heb je de ziekte coeliakie, een ziekte die levenslang blijft bestaan, maar goed te behandelen is met een dieet. Er zijn niet zoveel mensen met deze ziekte, zo dachten we tot voor kort, ongeveer 1 op de 2500. Maar onlangs toonden onderzoekers aan dat het veel meer voorkomt. Er worden getallen genoemd van 1 op de 300. Waarschijnlijk hebben dus veel meer kinderen deze ziekte, maar ze zijn er niet allemaal ziek van; ongeveer de helft heeft klachten en dan soms niet de klachten die je zou verwachten.
Gluten
Gluten betekent “lijm” en is een kleverige eiwitsubstantie die te vinden is in tarwe, rogge, haver en gerst en in de vele producten waarin deze granen verwerkt zijn. Gluten veroorzaakt bij patiënten met coeliakie door een allergische reactie een beschadiging van het slijmvlies van de dunne darm. Dat slijmvlies bestaat uit een soort ingewikkeld berglandschap van slijmvliescellen, zogenaamde vlokken, waardoor het oppervlak dat voedingsstoffen kan opnemen vele malen groter wordt dan wanneer het gewoon “een vlak landschap” was geweest. Deze vlokken verdwijnen door de glutenallergie, het landschap wordt vlakker en de mogelijkheden om voedingsstoffen op te nemen vanuit de darm in de bloedbaan beduidend kleiner. Niet-opgenomen voedingsstoffen veroorzaken bij kinderen diarree, stinkende, schuimende en vet-ogende diarree, meerdere malen per dag. De eetlust neemt af, de groei vertraagt en het gewicht wordt minder in plaats van meer. Kinderen met coeliakie hebben vaak een opgezette buik, dunne armpjes en beentjes met slappe spieren en zijn vaak slecht gehumeurd. Bij volwassenen is het klachtenpatroon vager en anders. De ziekte is erfelijk; 5-10% van de eerstegraads familieleden heeft de ziekte ook.
Testen
De diagnose wordt vastgesteld door een klein stukje darmslijmvlies onder een microscoop te bekijken om te zien hoe het met de vlokken staat. Via een scoop, een buisje waar je door heen kan kijken en opereren, wordt dat hapje slijmvlies uit de darm genomen, een zogenaamde biopsie.
Lijkt het erop dat de patiënt inderdaad coeliakie heeft, dan volgt een speciaal dieet en wordt na enige tijd een nieuw onderzoek uitgevoerd om te beoordelen of genezing opgetreden is. Al met al is dit een ingrijpend en tijdrovend onderzoek. Er is inmiddels een bloedtest ontwikkeld die bepaalde antilichamen, afweerstoffen, opspoort die te maken hebben met coeliakie. Onlangs werd deze test op grote schaal toegepast. Toen bleken er heel wat meer mogelijke coeliakiepatientjes te zijn dan we wisten.. Bij deze kinderen is een biopsie uitgevoerd van het darmslijmvlies. Een aantal bleek afwijkingen te vertonen die op coeliakie wezen. Bijna de helft van deze groep met afwijkende darmslijmvliezen had klachten, maar vreemd genoeg de andere helft niet. De klachten weken nogal af van het gebruikelijke beeld. Bloedarmoede, algemene malaise, moeheid en soms zelfs obstipatie kwamen voor.
Dieet
Coeliakie-kinderen krijgen levenslang een streng dieet van glutenvrije producten. Omdat gluten in erg veel voedingsmiddelen zit, valt dat voor het kind en de ouders niet mee. Een “verkeerde” broodkruimel kan al forse klachten geven bij sommige patienten. Daarom hebben zij een eigen broodplank nodig, een eigen broodrooster, jampot etc. De gezondheidswinst die behaald kan worden, is echter groot.
Ik heb dit artikel uitgekozen omdat, je er in de praktijk best veel mee te maken kunt krijgen.
Ik ken ook een meisje van een KDV waar ik stage heb gelopen die deze allergie ook
Heeft. Zij kreeg ook allemaal producten zonder gluten etc.
Je bent er best druk mee want, er moet gewoon niks fout gaan.
Ook heeft dit meisje een dieet die ze volgt.
Wanneer je overgevoelig bent voor gluten, heb je de ziekte coeliakie, een ziekte die levenslang blijft bestaan, maar goed te behandelen is met een dieet. Er zijn niet zoveel mensen met deze ziekte, zo dachten we tot voor kort, ongeveer 1 op de 2500. Maar onlangs toonden onderzoekers aan dat het veel meer voorkomt. Er worden getallen genoemd van 1 op de 300. Waarschijnlijk hebben dus veel meer kinderen deze ziekte, maar ze zijn er niet allemaal ziek van; ongeveer de helft heeft klachten en dan soms niet de klachten die je zou verwachten.
Gluten
Gluten betekent “lijm” en is een kleverige eiwitsubstantie die te vinden is in tarwe, rogge, haver en gerst en in de vele producten waarin deze granen verwerkt zijn. Gluten veroorzaakt bij patiënten met coeliakie door een allergische reactie een beschadiging van het slijmvlies van de dunne darm. Dat slijmvlies bestaat uit een soort ingewikkeld berglandschap van slijmvliescellen, zogenaamde vlokken, waardoor het oppervlak dat voedingsstoffen kan opnemen vele malen groter wordt dan wanneer het gewoon “een vlak landschap” was geweest. Deze vlokken verdwijnen door de glutenallergie, het landschap wordt vlakker en de mogelijkheden om voedingsstoffen op te nemen vanuit de darm in de bloedbaan beduidend kleiner. Niet-opgenomen voedingsstoffen veroorzaken bij kinderen diarree, stinkende, schuimende en vet-ogende diarree, meerdere malen per dag. De eetlust neemt af, de groei vertraagt en het gewicht wordt minder in plaats van meer. Kinderen met coeliakie hebben vaak een opgezette buik, dunne armpjes en beentjes met slappe spieren en zijn vaak slecht gehumeurd. Bij volwassenen is het klachtenpatroon vager en anders. De ziekte is erfelijk; 5-10% van de eerstegraads familieleden heeft de ziekte ook.
Testen
De diagnose wordt vastgesteld door een klein stukje darmslijmvlies onder een microscoop te bekijken om te zien hoe het met de vlokken staat. Via een scoop, een buisje waar je door heen kan kijken en opereren, wordt dat hapje slijmvlies uit de darm genomen, een zogenaamde biopsie.
Lijkt het erop dat de patiënt inderdaad coeliakie heeft, dan volgt een speciaal dieet en wordt na enige tijd een nieuw onderzoek uitgevoerd om te beoordelen of genezing opgetreden is. Al met al is dit een ingrijpend en tijdrovend onderzoek. Er is inmiddels een bloedtest ontwikkeld die bepaalde antilichamen, afweerstoffen, opspoort die te maken hebben met coeliakie. Onlangs werd deze test op grote schaal toegepast. Toen bleken er heel wat meer mogelijke coeliakiepatientjes te zijn dan we wisten.. Bij deze kinderen is een biopsie uitgevoerd van het darmslijmvlies. Een aantal bleek afwijkingen te vertonen die op coeliakie wezen. Bijna de helft van deze groep met afwijkende darmslijmvliezen had klachten, maar vreemd genoeg de andere helft niet. De klachten weken nogal af van het gebruikelijke beeld. Bloedarmoede, algemene malaise, moeheid en soms zelfs obstipatie kwamen voor.
Dieet
Coeliakie-kinderen krijgen levenslang een streng dieet van glutenvrije producten. Omdat gluten in erg veel voedingsmiddelen zit, valt dat voor het kind en de ouders niet mee. Een “verkeerde” broodkruimel kan al forse klachten geven bij sommige patienten. Daarom hebben zij een eigen broodplank nodig, een eigen broodrooster, jampot etc. De gezondheidswinst die behaald kan worden, is echter groot.
Ik heb dit artikel uitgekozen omdat, je er in de praktijk best veel mee te maken kunt krijgen.
Ik ken ook een meisje van een KDV waar ik stage heb gelopen die deze allergie ook
Heeft. Zij kreeg ook allemaal producten zonder gluten etc.
Je bent er best druk mee want, er moet gewoon niks fout gaan.
Ook heeft dit meisje een dieet die ze volgt.
Abonneren op:
Posts (Atom)
