Wat kun je doen als je een dreumes zit bijten?
ik zou wel rustig blijven anders is denk ik de kans dat hij/zij nog harder doorzet met bijten.
dan zou ik het laten zien dat als het andere kindje huilt dat het zeer doet.
Ik zet hem appart zodat hij begrijpt dat het verkeerd is wat hijd doet. Intussen troost je het andere kind.
Dan neem ik hem appart en leg hem op een normale maar duidelijke manier uit dat hij niet mag bijten.
Je zal hierna het kind denk ik wel beter moeten observeren en het gewoon consequent vol houden als hij het weer doet dat hij weer uit de groep moet.
Zou het leuk vinden om reacties te krijgen op deze stelling en te horen wat jullie zouden doen?
donderdag 15 november 2007
Bijtende dreumes
Bijtendende dreumes
Dreumesen hebben nog weinig mogelijkheden om zich mondeling te uiten. Om toc hun energie of gevoelens 'kwijt te raken' grijpen ze soms naar andere wegen. Soms leidt dit tot het bijten van andere kinderen in de groep. Het kan uit woede of frustatie zijn, maar ook uit liefde en genegenheid. Zodra kinderen meer verbale mogelijkheden hebben om zicht te uiten verdwijnt het bijten.
Maar hoewel het dus meestal om een voorbijgaande fase gaat, kun je het in belang van de andere kinderen niet accepteren. Het bijtende kind is immers een 'gevaar' voor het gevoel van veiligheid van de anderen.
Dreumesen kunnen zich nog net niet verolaatsen in een ander. Het bijten is dat ook meestal niet bewist gericht om de ander pijn te doen. Derumesen zitten in de fase dat ze van alles gaan ontdekken. Dat doen ze door iets uit te proberen en het effect af te wachten.
Het is reuze interessant als het bijten een reactie uitlokt doordat het gebeten kind het op het huilen zet, of de leidster een strandje komt geven! Daarnaast onderzoeken ook dreumesen, net als baby's de wereld van hun zintuigen, in dit geval hun mond.
Soms betekent het dus gewoon dat de dreumes wil weten hoe de ander smaakt. Een andere reden om te bijten kan zijn dat hij last heeft van zij kiezen die door komen. Het bijten kan zo de pijn verzachten. Soms heeft een bijtende dreumes gewoon honger. In de 2 laatste gevallen kun je een kind broodkorst geven om op te knabbelen en het bijten in leeftijdsgenootjes te verbieden.
Dreumesen hebben nog weinig mogelijkheden om zich mondeling te uiten. Om toc hun energie of gevoelens 'kwijt te raken' grijpen ze soms naar andere wegen. Soms leidt dit tot het bijten van andere kinderen in de groep. Het kan uit woede of frustatie zijn, maar ook uit liefde en genegenheid. Zodra kinderen meer verbale mogelijkheden hebben om zicht te uiten verdwijnt het bijten.
Maar hoewel het dus meestal om een voorbijgaande fase gaat, kun je het in belang van de andere kinderen niet accepteren. Het bijtende kind is immers een 'gevaar' voor het gevoel van veiligheid van de anderen.
Dreumesen kunnen zich nog net niet verolaatsen in een ander. Het bijten is dat ook meestal niet bewist gericht om de ander pijn te doen. Derumesen zitten in de fase dat ze van alles gaan ontdekken. Dat doen ze door iets uit te proberen en het effect af te wachten.
Het is reuze interessant als het bijten een reactie uitlokt doordat het gebeten kind het op het huilen zet, of de leidster een strandje komt geven! Daarnaast onderzoeken ook dreumesen, net als baby's de wereld van hun zintuigen, in dit geval hun mond.
Soms betekent het dus gewoon dat de dreumes wil weten hoe de ander smaakt. Een andere reden om te bijten kan zijn dat hij last heeft van zij kiezen die door komen. Het bijten kan zo de pijn verzachten. Soms heeft een bijtende dreumes gewoon honger. In de 2 laatste gevallen kun je een kind broodkorst geven om op te knabbelen en het bijten in leeftijdsgenootjes te verbieden.
Kindermishandeling
Wat ik zou doen als ik vermoedt dat er kindermishandeling aan bod is:
Ik zou eerst met het kind gaan praten en ook inderdaad goed observeren, en dan maar hopen dat je er vroeg bij bent.
daarna zal ik in een gesprek met de ouders veel feitelijke informatie geven zodat ze zich niet gekwetst voelen als het niet zo is dat ze het gevoel krijgen dat ik wel denk dat hun dat doen.
als je dan bijna zeker weet dat het de ouders zijn geweest direct contact op nemen met het AMK dat moet je eigenlijk direkt doen als je het vermoedt want dat zijn professionals met dat soort dingen die vertellen je zo of het wel of niet zo is.
Dan zit je als leidster zijnde in de 7 fase's met wat je moet doen.
Ik vind het zelf erg goed dat leidsters zo te werk gaan je doet alles in stapjes en zo voorzichtig mogelijk. Want, voor het zelfde geldt is het de oppas die het doet.
En heel belangrijk vind ik zelf de nazorg en voor het kind en in sommige gevallen voor de ouders. ( en natuurlijk nabestaanden)
Ik vind dat die nazorg niet alleen moet bestaan uit weer contact opnemen als je dingen vermoed maar ook nadat alles is geregeld maar ook dat je het kind erna goed opvangt want vooral bij een kind is het niet zomaar over en zelf denk ik zelfs dat je het er nooit helemal uitkrijgt.
Ik zou eerst met het kind gaan praten en ook inderdaad goed observeren, en dan maar hopen dat je er vroeg bij bent.
daarna zal ik in een gesprek met de ouders veel feitelijke informatie geven zodat ze zich niet gekwetst voelen als het niet zo is dat ze het gevoel krijgen dat ik wel denk dat hun dat doen.
als je dan bijna zeker weet dat het de ouders zijn geweest direct contact op nemen met het AMK dat moet je eigenlijk direkt doen als je het vermoedt want dat zijn professionals met dat soort dingen die vertellen je zo of het wel of niet zo is.
Dan zit je als leidster zijnde in de 7 fase's met wat je moet doen.
Ik vind het zelf erg goed dat leidsters zo te werk gaan je doet alles in stapjes en zo voorzichtig mogelijk. Want, voor het zelfde geldt is het de oppas die het doet.
En heel belangrijk vind ik zelf de nazorg en voor het kind en in sommige gevallen voor de ouders. ( en natuurlijk nabestaanden)
Ik vind dat die nazorg niet alleen moet bestaan uit weer contact opnemen als je dingen vermoed maar ook nadat alles is geregeld maar ook dat je het kind erna goed opvangt want vooral bij een kind is het niet zomaar over en zelf denk ik zelfs dat je het er nooit helemal uitkrijgt.
Wat doe je als je kindermishandeling vermoedt?
Kindermishandeling
Je staat er misschien niet zo vaak bij stil dat een kind slachtoffer kan zijn van mishandeling. Toch komt het overal voor; in Nederland zijn naar schatting 50 tot 80 duizend kinderen per jaar slachtoffer van kindermishandeling. wat meot je doen als je het vermoedt? In nderland komt er een verplichte meldcode.
Heel belangrijk is dat als je contact hebt gehad met professionele hulp dat je dan ook met de ouders praat. En eventueel met je leidinggevende. Als je het de ouders gaat vragen moet je dat postief en voorzichtig doen.
Je moet zoveel mogelijk feitelijke informatie geven en niet spreken van 'mishandeling'.
je kan vragen hoe het thuis gaat en of er misschien bijzondere omstandigheden zijn zoals de geboorte van van een broertje of zusje.
Het doel van het gesprek is dat je de ouders betrekt in jouw zorg om het kind, en meer informatie verkrijgtn over de thuissituatie.
je moet je ook beseffebn dat de ouders ook van niks kunnen weten bijv. wanneer het de oppas betreft.
Vertrouwen
Voor een kind die mishandeld word is het elke dag weer een gevecht om te overleven. Deze kinderen hebben het recht om op bescherming en hulp van iedereen die met het kind te maken heeft, het liefst zo vroeg mogelijk. De leidsters hebben inteseif contact met de kinderen zij zien en spreken ook regelmatig de ouders ervan. Daarmee zijn kindercentra's een belangrijke plaats waar gesignaleerd kan worden dat het kind zich niet goed ontwikkeld, of dat ouders ondersteuning nogid hebben bij de opvoeding van hun kind.
Meldcode:
Kindercentra's hebben een taak in het volgen van de ontwikkeling van ee kind. Leidsters hebben een verantwoordelijkheid in het signaleren van problemen in de ontwikkeling en het gedrag van kinderen. Zij hebben ook de verantwoordelijkheid in het doorverwijzen naar instanties die een rol kunnen hebben in de aanpak van kindermishandelingstaatsecretaris.
Ze willen hier in Nederland de meldcode kindermishandeling verplicht gaan stellen voor beroepskrachten wanneer er een vermoeden van kindermishandeling is.
Hoe vermoed je kindermishandeling:
fase 1: De leidster heeft een vermoeden
De leidster observeert en vraagt haar collega's dat ook te doen.
fase 2: De leidster bespreekt het onderbouwde vermoeden in een overleggroep
samen met de andere leidsters maken ze een overleggroep aan.
fase 3: Het uitvoeren van een plan van aanpak
de (hoofd- leidster) neemt contact op met het AMK voor advies.
fase 4: Beslissing
de overleggroep komt bij elkaar om samen een beslissing te nemen.
fase 5: Handelen
als de vermoedends niet onderbouwd kunnen worden, worden de persoonlijke aantekeningen
vernietigd en wordt de zaak afgesloten.
fase 6: evaluatie
de overleggroep evalueert de gang van zaken.
fase 7: Nazorg
de leidsters blijven alert op het welzijn van het kind. er word opnieuw contact opgenomen met het AMK als er extra signlen en zorgen zijn.
Je staat er misschien niet zo vaak bij stil dat een kind slachtoffer kan zijn van mishandeling. Toch komt het overal voor; in Nederland zijn naar schatting 50 tot 80 duizend kinderen per jaar slachtoffer van kindermishandeling. wat meot je doen als je het vermoedt? In nderland komt er een verplichte meldcode.
Heel belangrijk is dat als je contact hebt gehad met professionele hulp dat je dan ook met de ouders praat. En eventueel met je leidinggevende. Als je het de ouders gaat vragen moet je dat postief en voorzichtig doen.
Je moet zoveel mogelijk feitelijke informatie geven en niet spreken van 'mishandeling'.
je kan vragen hoe het thuis gaat en of er misschien bijzondere omstandigheden zijn zoals de geboorte van van een broertje of zusje.
Het doel van het gesprek is dat je de ouders betrekt in jouw zorg om het kind, en meer informatie verkrijgtn over de thuissituatie.
je moet je ook beseffebn dat de ouders ook van niks kunnen weten bijv. wanneer het de oppas betreft.
Vertrouwen
Voor een kind die mishandeld word is het elke dag weer een gevecht om te overleven. Deze kinderen hebben het recht om op bescherming en hulp van iedereen die met het kind te maken heeft, het liefst zo vroeg mogelijk. De leidsters hebben inteseif contact met de kinderen zij zien en spreken ook regelmatig de ouders ervan. Daarmee zijn kindercentra's een belangrijke plaats waar gesignaleerd kan worden dat het kind zich niet goed ontwikkeld, of dat ouders ondersteuning nogid hebben bij de opvoeding van hun kind.
Meldcode:
Kindercentra's hebben een taak in het volgen van de ontwikkeling van ee kind. Leidsters hebben een verantwoordelijkheid in het signaleren van problemen in de ontwikkeling en het gedrag van kinderen. Zij hebben ook de verantwoordelijkheid in het doorverwijzen naar instanties die een rol kunnen hebben in de aanpak van kindermishandelingstaatsecretaris.
Ze willen hier in Nederland de meldcode kindermishandeling verplicht gaan stellen voor beroepskrachten wanneer er een vermoeden van kindermishandeling is.
Hoe vermoed je kindermishandeling:
fase 1: De leidster heeft een vermoeden
De leidster observeert en vraagt haar collega's dat ook te doen.
fase 2: De leidster bespreekt het onderbouwde vermoeden in een overleggroep
samen met de andere leidsters maken ze een overleggroep aan.
fase 3: Het uitvoeren van een plan van aanpak
de (hoofd- leidster) neemt contact op met het AMK voor advies.
fase 4: Beslissing
de overleggroep komt bij elkaar om samen een beslissing te nemen.
fase 5: Handelen
als de vermoedends niet onderbouwd kunnen worden, worden de persoonlijke aantekeningen
vernietigd en wordt de zaak afgesloten.
fase 6: evaluatie
de overleggroep evalueert de gang van zaken.
fase 7: Nazorg
de leidsters blijven alert op het welzijn van het kind. er word opnieuw contact opgenomen met het AMK als er extra signlen en zorgen zijn.
Casus
Casus: Wat moet ik doen?
Leidster van een kinderdagverblijf vertelt:
Een kind uit mijn groep ziet er onverzorgd uit als het wordt gebracht door de ouders en ruikt niet altijd fris.Moet ik hier iets over zeggen tegen de ouders?Mag ik hier uberhaupt wel iets over zeggen tegen de ouders?Stel dat ik het ga zeggen, hoe moet ik dat dan doen en wanneer?
Jeetje, wat is dit lastig!
Mijn mening:
Ik denk dat je het wel zou kunnen zeggen dat je bijvoorbeeld een keer de ouders beiden in een gesprek vraagt of in een tienminuten gesprek in ieder geval niet waar alle andere ouders bij zijn want hiermee kan je de ouders erg kwetsen. Als je dan in een gesprek zit kan je de ouders gewoon op een nette manier vertellen dat je opmerkt dat het meisje of jongentje er niet altijd even verzorgd bij loopt en niet altijd even fris ruikt.
je kan natuurlijk neit zeggen dat ze het nu echt moeten veranderen want er kunnen ook redenen voor zijn dat hetr kind er zo bij loopt
Kinderen zijn gemeen en je kan wel vertellen dat het een aanleiding kan geven tot pesten en uitleggen dat pesten niet zomaar iets is.
Het kan een hele grote invloed hebben op het kind en dat het heel erg gevaarlijk kan zijn voor zijn zelfvertrouwen.
Maar ook voor zijn/haar ouders is het vreselijk om te zien of horen dat je kind word gepest.
En dan zijn de kinderen nog wel erg jong maar kinderen kunnen heel gemeen zijn en kindjes hebben de oren altijd gespitst staan dus als de ouders op het schoolplein erover hebben of thuis erover hebben horen ze het allemaal en praten ze er meestal ook gewoon over mee!
Leidster van een kinderdagverblijf vertelt:
Een kind uit mijn groep ziet er onverzorgd uit als het wordt gebracht door de ouders en ruikt niet altijd fris.Moet ik hier iets over zeggen tegen de ouders?Mag ik hier uberhaupt wel iets over zeggen tegen de ouders?Stel dat ik het ga zeggen, hoe moet ik dat dan doen en wanneer?
Jeetje, wat is dit lastig!
Mijn mening:
Ik denk dat je het wel zou kunnen zeggen dat je bijvoorbeeld een keer de ouders beiden in een gesprek vraagt of in een tienminuten gesprek in ieder geval niet waar alle andere ouders bij zijn want hiermee kan je de ouders erg kwetsen. Als je dan in een gesprek zit kan je de ouders gewoon op een nette manier vertellen dat je opmerkt dat het meisje of jongentje er niet altijd even verzorgd bij loopt en niet altijd even fris ruikt.
je kan natuurlijk neit zeggen dat ze het nu echt moeten veranderen want er kunnen ook redenen voor zijn dat hetr kind er zo bij loopt
Kinderen zijn gemeen en je kan wel vertellen dat het een aanleiding kan geven tot pesten en uitleggen dat pesten niet zomaar iets is.
Het kan een hele grote invloed hebben op het kind en dat het heel erg gevaarlijk kan zijn voor zijn zelfvertrouwen.
Maar ook voor zijn/haar ouders is het vreselijk om te zien of horen dat je kind word gepest.
En dan zijn de kinderen nog wel erg jong maar kinderen kunnen heel gemeen zijn en kindjes hebben de oren altijd gespitst staan dus als de ouders op het schoolplein erover hebben of thuis erover hebben horen ze het allemaal en praten ze er meestal ook gewoon over mee!
BSO
BSO
Hallo,
omdat ik niet op de BSO gastles was heb ik dus ook geen samenvatting er van
ik heb wel rondgevraagd hoe het allemaal is gegaan en qua meningen van klasgenoten leek het mij allemaal wel erg leuk.
Het lijkt mij allemaal een stuk makkelijker op de BSO zoals ik hoorde van mijn klasgenoten dat de meubels allemaal hoger zijn en de kinderen zelf hun brood kunnen smeren ze zijn minder afhankelijk van leidsters.
Als leidster ben je ook meer bezig met begeleiden en sturen.
De kinderen mogen ook zelf weten wat ze doen op het BSO dat is wel wat anders dan een bijv. peuterspeelzaal daar heb je de moetwerkjes.
Wel hebben ze hetzelfde als op peuterspeelzalen en diverse kinderdagverblijven thema's alleen is dat op het BSO in de vakantie's en bij de peuterspeelzalen en kinderdagverblijven niet.
Mijn mening over de BSO is wel positief eerder leek het mij allemaal niet zo leuk omdat er zon grote doelgroep is van 4 tot 12 jaar maar na de verhalen van klasgenoten en na samenvattingen te hebben gelezen lijkt het allemaal wel goed te gaan dus het lijkt mij ook wel een keer leuk om mee te lopen op een BSO.
Hallo,
omdat ik niet op de BSO gastles was heb ik dus ook geen samenvatting er van
ik heb wel rondgevraagd hoe het allemaal is gegaan en qua meningen van klasgenoten leek het mij allemaal wel erg leuk.
Het lijkt mij allemaal een stuk makkelijker op de BSO zoals ik hoorde van mijn klasgenoten dat de meubels allemaal hoger zijn en de kinderen zelf hun brood kunnen smeren ze zijn minder afhankelijk van leidsters.
Als leidster ben je ook meer bezig met begeleiden en sturen.
De kinderen mogen ook zelf weten wat ze doen op het BSO dat is wel wat anders dan een bijv. peuterspeelzaal daar heb je de moetwerkjes.
Wel hebben ze hetzelfde als op peuterspeelzalen en diverse kinderdagverblijven thema's alleen is dat op het BSO in de vakantie's en bij de peuterspeelzalen en kinderdagverblijven niet.
Mijn mening over de BSO is wel positief eerder leek het mij allemaal niet zo leuk omdat er zon grote doelgroep is van 4 tot 12 jaar maar na de verhalen van klasgenoten en na samenvattingen te hebben gelezen lijkt het allemaal wel goed te gaan dus het lijkt mij ook wel een keer leuk om mee te lopen op een BSO.
Abonneren op:
Posts (Atom)
