Wat elke ouder moet weten over kinder-depressies
Justine Pardoen
Het aantal depressieve kinderen onder de 6 werd een paar jaar geleden al geschat op ongeveer 1%. Dat percentage stijgt tot 3 à 5% bij kinderen tussen de 6 en de 12. Bij kinderen met een verstandelijke of lichamelijke handicap loopt het percentage op tot ongeveer 10%. (De cijfers zijn afkomstig uit België.)
Men verwacht dat het aantal depressieve kinderen de komende jaren zal stijgen. Dat zou te maken kunnen hebben met onze maatschappij, waarin snelheid steeds belangrijker wordt. Gezinnen staan onder zware druk. Van ouders en kinderen wordt veel verwacht. Ouders lopen gestresst rond, moeten presteren, vinden dat hun kinderen moeten presteren, en die stress zou zich wreken op de kinderen.
Hoe ziet een depressie bij kinderen eruit?
Een depressie bij kinderen en jongeren verloopt anders dan bij volwassenen. Depressieve kinderen zijn somber, maar kunnen soms toch ook nog even lol maken. Daarom is een depressie bij kinderen en jongeren moeilijker te diagnostiseren dan bij volwassenen.
Toch zijn er wel een aantal kenmerken die op een depressie kunnen duiden. Onze medewerker Joanna Sandberg (NIP psycholoog) beschreef ze een tijdje geleden als volgt:
Je spreekt van een depressie bij kinderen wanneer de somberheidsklachten langer dan twee weken duren.
De somberheid uit zich ook in gedragsproblemen. Met name jongens laten vooral negatief gedrag zien, zoals agressief gedrag, prikkelbaar gedrag en humeurig gedrag.
Het kind voelt zich vaak waardeloos en is meer dan normaal bezig met de dood. Ook heeft het kind vaak een pessimistische kijk op het (eigen) leven.
Vaak heeft het kind problemen met vriendschappen, omdat het zich terugtrekt of agressief gedrag vertoont.
Vaak heeft het kind minder eetlust, slaapt het slecht en is het dus moe.
Het kind kan zich moeilijk concentreren op school, gedraagt zich vervelend en vertoont slechte schoolprestaties.
Behandeling:
Een depressie moet behandeld worden, en gelukkig kán dat ook. Niet alleen volwassenen maar ook kinderen en jongeren reageren goed op zowel medicijnen (antidepressiva) als op therapie.
Een tijdige diagnose en een snelle behandeling zijn heel belangrijk. Een onbehandelde kinder-depressie heeft namelijk een groot risico op herhaling. De psycholoog Cees de Wit van de Katholieke Universiteit Nijmegen waarschuwde vorige jaar al (in het AD) dat hoe vroeger in het kinderleven de depressie optreedt, des te groter de kans is dat er sporen in de hersenen achterblijven.
De oorzaak van het probleem
Bij kinder-depressies moet de omgeving bij de behandeling worden betrokken, vindt Cees De Wit. "Gezin of school is meestal onderdeel, zo niet oorzaak van het probleem. Ook daar moet dus iets gebeuren. Het heeft weinig zin een kind dat niet weerbaar is, een assertiviteitstraining te geven, wanneer het thuis onverminderd autoritair wordt aangepakt. Dan wordt de ellende eerder groter."
Het ontdekken van een depressie bij een kind is dus heel belangrijk, maar beslist niet gemakkelijk. De Wit: "Niemand ziet graag onder ogen dat een kind zich ongelukkig voelt, er niks meer aan vindt, en dat jij daarin als ouder of school een rol hebt gespeeld. Dat is een hele nare confrontatie."
Overigens zijn er ook heel duidelijk aanwijsbare oorzaken voor kinder-depressies waar je als ouder niets aan kunt doen. Zoals het overlijden van dierbare familieleden.
Puberteit:
Sombere, teruggetrokken jongens en meisjes in de puberteit: hoort dat erbij? Zo nu en dan een dipje is normaal. De hormoon-huishouding verandert nogal in de puberteit, en dat gaat vaak gepaard met humeurigheid. Dat is normaal. Maar het hoort wel snel voorbij te gaan. Het is daarentegen niet normaal als kinderen intens lijden aan het leven en zichzelf.
Als de somberheid langere tijd duurt, is het wel belangrijk eens te onderzoeken wat er aan de hand is. Een kind kan het dan echt niet meer zelf oplossen. Zodra de ouders merken dat het schoolwerk eronder gaat lijden, of dat vriendschappen verwateren of aflopen, moet je aan de bel trekken. Een kind dat spijbelt, veel alleen op de eigen kamer zit, of zijn bed niet meer uitkomt, moet je helpen.
Proefproject:
Dit jaar is in Utrecht een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (Altrecht) begonnen met een proefproject voor jongeren met depressie-klachten. De proef is jammer genoeg alleen toegankelijk voor jongeren op het ROC (Regionaal Opleidingen Centrum) in de regio Utrecht.
De jongeren kunnen via e-mail met een deskundige 'praten' over hun klachten, vragen stellen en tips krijgen over de omgang met somberheid. Volgens Altrecht is tijdige herkenning van de klachten belangrijk om een echte depressie te voorkomen. Met de e-mail service kunnen jongeren anoniem blijven en is de drempel minder hoog. Het is te hopen dat het voor de pubers zelf een oplossing biedt.
http://www.ouders.nl/mgez2003-depressie1.htm
dinsdag 16 december 2008
Kredietcrisis..!?
HILVERSUM - Kinderen maken zich grote zorgen over de gevolgen van de kredietcrisis. Maar persoonlijk worden ze er niet door geraakt, zo denken de meesten.
Voor veel kinderen komt de financiële crisis steeds dichterbij.
Ze verwachten dat hun zakgeld volgend jaar minstens gelijk blijft.Dat blijkt uit een onderzoek in opdracht van het Jeugdjournaal onder 2400 kinderen van 9 tot 14 jaar.
Kinderen blijken goed op de hoogte te zijn van de kredietcrisis. Vrijwel allmaal hebben ze ervan gehoord. Meer dan de helft, 54 procent, geeft aan te weten wat het is. ,,Dan gaat het slechter met de economie. Aandelen worden minder waard of de banken hebben geen geld meer,’’ zijn een paar van de meest gehoorde antwoorden.Dat kinderen goed op de hoogte zijn, is niet verassend, meent een woordvoerder van de NOS. ,,Kinderen leven heel erg mee met het nieuws. Dat zien we nu ook weer. Eerder zagen we dat ook bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Daar was heel veel belangstelling voor bij de kinderen, zoals de speciale Jeugdjournaal-uitzending uit de Verenigde Staten.’’.
De kinderen zijn bang dat de crisis tot werkloosheid zal leiden en dat het leven duurder wordt. Vier op de tien maakt zich daarom echt zorgen om de gevolgen, meisjes iets meer dan jongens.Kinderen zijn ook niet optimistisch over het verloop van de crisis. Bijna de helft denkt dat de crisis langer dan een jaar gaat duren. Maar iets meer dan tien procent denkt dat het binnen een half jaar weer over is.De crisis komt ook steeds dichterbij voor veel kinderen. Een op de tien kinderen meldt dat het op het werk van de ouders minder goed gaat. Sommige ouders zitten al thuis, vanwege ontslag of werktijdverkorting.Dat kinderen goed op de hoogte zijn van de kredietcrisis, heeft ook nog een andere reden. Geld is voor kinderen belangrijk, blijkt uit de enquête.
Maar drie procent van de kinderen vindt geld niet belangrijk. Maar geld alleen maakt niet gelukkig, vindt weer driekwart.De gevolgen voor de eigen portemonnee schatten de kinderen een stuk optimistischer in. Ruim de helft verwacht volgend jaar evenveel zakgeld te krijgen als dit jaar. En vier op de tien verwachten zelfs dat het zakgeld omhoog gaat. Goed nieuws volgens minister Bos van Financiën. ,,Geef het geld maar allemaal uit. Dat is goed voor de economie.’’
Ik vind het allemaal wel heel erg overdreven als ik dit artikel zo lees.
Ik denk wel dat ze er wat over meekrijgen van thuis als er daar over gepraat word maar, of ze zich er echter zorgen om gaan maken vind ik een tweede. Jullie?
http://www.ad.nl/economie/2847588/Zorgen_bij_kinderen_om_kredietcrisis.html
Voor veel kinderen komt de financiële crisis steeds dichterbij.
Ze verwachten dat hun zakgeld volgend jaar minstens gelijk blijft.Dat blijkt uit een onderzoek in opdracht van het Jeugdjournaal onder 2400 kinderen van 9 tot 14 jaar.
Kinderen blijken goed op de hoogte te zijn van de kredietcrisis. Vrijwel allmaal hebben ze ervan gehoord. Meer dan de helft, 54 procent, geeft aan te weten wat het is. ,,Dan gaat het slechter met de economie. Aandelen worden minder waard of de banken hebben geen geld meer,’’ zijn een paar van de meest gehoorde antwoorden.Dat kinderen goed op de hoogte zijn, is niet verassend, meent een woordvoerder van de NOS. ,,Kinderen leven heel erg mee met het nieuws. Dat zien we nu ook weer. Eerder zagen we dat ook bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Daar was heel veel belangstelling voor bij de kinderen, zoals de speciale Jeugdjournaal-uitzending uit de Verenigde Staten.’’.
De kinderen zijn bang dat de crisis tot werkloosheid zal leiden en dat het leven duurder wordt. Vier op de tien maakt zich daarom echt zorgen om de gevolgen, meisjes iets meer dan jongens.Kinderen zijn ook niet optimistisch over het verloop van de crisis. Bijna de helft denkt dat de crisis langer dan een jaar gaat duren. Maar iets meer dan tien procent denkt dat het binnen een half jaar weer over is.De crisis komt ook steeds dichterbij voor veel kinderen. Een op de tien kinderen meldt dat het op het werk van de ouders minder goed gaat. Sommige ouders zitten al thuis, vanwege ontslag of werktijdverkorting.Dat kinderen goed op de hoogte zijn van de kredietcrisis, heeft ook nog een andere reden. Geld is voor kinderen belangrijk, blijkt uit de enquête.
Maar drie procent van de kinderen vindt geld niet belangrijk. Maar geld alleen maakt niet gelukkig, vindt weer driekwart.De gevolgen voor de eigen portemonnee schatten de kinderen een stuk optimistischer in. Ruim de helft verwacht volgend jaar evenveel zakgeld te krijgen als dit jaar. En vier op de tien verwachten zelfs dat het zakgeld omhoog gaat. Goed nieuws volgens minister Bos van Financiën. ,,Geef het geld maar allemaal uit. Dat is goed voor de economie.’’
Ik vind het allemaal wel heel erg overdreven als ik dit artikel zo lees.
Ik denk wel dat ze er wat over meekrijgen van thuis als er daar over gepraat word maar, of ze zich er echter zorgen om gaan maken vind ik een tweede. Jullie?
http://www.ad.nl/economie/2847588/Zorgen_bij_kinderen_om_kredietcrisis.html
Kinderen en afscheid..
Kinderen en de dood
Helaas ontkomen ook kinderen niet aan het nemen van afscheid. Denk bijvoorbeeld aan het verlies van een favoriete knuffel, een verhuizing van een vriendje of het overlijden van een huisdier.
In het dagelijkse leven zijn er genoeg aanleidingen om een kind vertrouwd te maken met afscheid, verlies en zelfs met de dood. Dat lijkt misschien wreed of op z'n minst overdreven, maar kinderen die leren omgaan met verlies hebben een voorsprong wanneer ze in werkelijkheid met de dood te maken krijgen. Als er niet eerder met ze over gesproken is zal het allemaal moeilijker te begrijpen zijn, wanneer ze plotseling met afscheid en verlies geconfronteerd worden.Natuurlijk wil je je kindje beschermen en behoeden voor verdriet, maar dit onderwerp is onlosmakelijk verbonden met het leven... en met geluk.
Verschil tussen dood en levenloos
Als eerste is het belangrijk dat je kind het verschil leert tussen dood en levenloos. Een auto is levenloos, evenzo speelgoed, boeken, rotsblokken, straattegels, meubilair, huishoudelijke artikelen, ambulances, politieauto's, noem maar op. Dieren, bloemen, planten en mensen daarentegen leven, en kunnen daarom dood gaan.Iets dat groeit, beweegt, verandert, adem haalt en eet, dat leeft en kan dus doodgaan. Levenloze dingen hebben nooit geleefd en kunnen daarom ook niet doodgaan. In het dagelijkse leven zijn er heel veel dode voorbeelden aan te wijzen. Let er maar eens op als je over straat loopt. Dode bloemen, een dode vogel, dode insecten en soms zelfs een dode eend of egel op de weg. Deze voorbeelden wekken nog weinig emotie op en zijn daarom goed om mee te beginnen.De volgende stap is kinderen te vertellen dat dood veroorzaakt kan worden door ziekte, ouderdom of een ongeluk. Wanneer er een sterfgeval in de omgeving is, is het raadzaam hierover te praten met je kind. Maak het onderwerp gewoon bespreekbaar.
Hierna kan je kind leren wat er vervolgens gebeurt. Begraaf zijn dode hamster in een klein doosje in de tuin met een klein gedenkmonumentje (al is het maar een takje) op zijn grafje. Door het uitvoeren van dit ritueel raken kinderen vertrouwd met de dood. Uiteindelijk zullen kinderen zich realiseren dat ook zij sterfelijk zijn.
Besef van de dood
Kinderen tot ongeveer 3 jaar, hebben nog geen goed besef van de dood. Natuurlijk zijn ze wel bang om van mama of papa gescheiden te worden en weten (en voelen) ze wat verlies is, het verschil tussen dood en levenloos is nog niet zo duidelijk. Toch kunnen ook kinderen in deze leeftijd lijden onder een verlies.Bang voor de dood zijn ze op deze leeftijd nog niet. Probeer je eigen angsten daarom niet op hun over te brengen.
Hoe vertel je een kind dat iemand dood is?
Een kind onder de 5 jaar zal niet begrijpen dat dood permanent is. Neem je kindje bij je op schoot, aai hem zachtjes over zijn rug of houd zijn handjes vast. Om je kindje gericht te laten luisteren kun je het beste je verhaal beginnen met: 'Ik moet je iets ergs vertellen...'Probeer vervolgens heel duidelijk te vertellen dat (bijvoorbeeld) oma niet meer ademt en niets meer kan voelen, geen pijn heeft, het niet koud heeft en zich niet ziek voelt. Probeer zo duidelijk mogelijk te zijn en vertel je kind zo eerlijk mogelijk wat er is gebeurd. Geef hem ruimte voor vragen en neem de tijd ze te beantwoorden. Van je kindje kun je vragen verwachten als: 'Hoe lang blijft oma dood?', 'Eten doden hetzelfde als wij?', 'Waar gaat oma dan naar toe?' en 'Wanneer komt oma terug?'Een kind kan honderden keren hetzelfde vragen en soms kan een kind een onverwachts helder antwoord geven. Het kan soms zelfs cru klinken, maar dit is zelden zo bedoeld.
Wees tijdens het vertellen ook niet bang voor je eigen emoties. Natuurlijk hoef je je tranen niet te verbergen, je kind mag best weten dat je heel verdrietig bent. Een hysterische huilbui is natuurlijk een heel ander verhaal...Verdrietige boodschappen kunnen het best worden overgebracht door de persoon waarmee het kind het meest vertrouwd is.
Afhankelijk van de leeftijd en het karaker van je kindje kan je eigenlijk heel verschillende reacties verwachten. Sommige kinderen worden heel boos, sommige reageren helemaal niet (zijn met stomheid geslagen) en sommige vuren een lawine van vragen op je af. Hoe je kindje ook reageert, lichamelijk contact heeft op heel veel kinderen een troostende uitwerking.Hoe jonger de kindjes zijn, hoe korter het intense verdriet zal duren. Kinderen kunnen heel makkelijk alles naast zich neer leggen en gewoon doorgaan met spelen. Ze bezitten niet de capaciteit om intense pijn lang achtereen te verdragen. Daardoor kan een kind met tussenpozen rouwen en verdriet tonen.
Hulpmiddelen
Regelmatig verschijnen er kinderboeken met als thema: afscheid, verdriet en rouwverwerking. Deze boeken zijn vaak heel geschikt om aan je kind voor te lezen en op deze manier het onderwerp bespreekbaar te maken. Een overzicht van deze boeken vind je op onze (kinder) literatuurlijst.
http://www.peuteren.nl/afscheid/kinderen.php
Helaas ontkomen ook kinderen niet aan het nemen van afscheid. Denk bijvoorbeeld aan het verlies van een favoriete knuffel, een verhuizing van een vriendje of het overlijden van een huisdier.
In het dagelijkse leven zijn er genoeg aanleidingen om een kind vertrouwd te maken met afscheid, verlies en zelfs met de dood. Dat lijkt misschien wreed of op z'n minst overdreven, maar kinderen die leren omgaan met verlies hebben een voorsprong wanneer ze in werkelijkheid met de dood te maken krijgen. Als er niet eerder met ze over gesproken is zal het allemaal moeilijker te begrijpen zijn, wanneer ze plotseling met afscheid en verlies geconfronteerd worden.Natuurlijk wil je je kindje beschermen en behoeden voor verdriet, maar dit onderwerp is onlosmakelijk verbonden met het leven... en met geluk.
Verschil tussen dood en levenloos
Als eerste is het belangrijk dat je kind het verschil leert tussen dood en levenloos. Een auto is levenloos, evenzo speelgoed, boeken, rotsblokken, straattegels, meubilair, huishoudelijke artikelen, ambulances, politieauto's, noem maar op. Dieren, bloemen, planten en mensen daarentegen leven, en kunnen daarom dood gaan.Iets dat groeit, beweegt, verandert, adem haalt en eet, dat leeft en kan dus doodgaan. Levenloze dingen hebben nooit geleefd en kunnen daarom ook niet doodgaan. In het dagelijkse leven zijn er heel veel dode voorbeelden aan te wijzen. Let er maar eens op als je over straat loopt. Dode bloemen, een dode vogel, dode insecten en soms zelfs een dode eend of egel op de weg. Deze voorbeelden wekken nog weinig emotie op en zijn daarom goed om mee te beginnen.De volgende stap is kinderen te vertellen dat dood veroorzaakt kan worden door ziekte, ouderdom of een ongeluk. Wanneer er een sterfgeval in de omgeving is, is het raadzaam hierover te praten met je kind. Maak het onderwerp gewoon bespreekbaar.
Hierna kan je kind leren wat er vervolgens gebeurt. Begraaf zijn dode hamster in een klein doosje in de tuin met een klein gedenkmonumentje (al is het maar een takje) op zijn grafje. Door het uitvoeren van dit ritueel raken kinderen vertrouwd met de dood. Uiteindelijk zullen kinderen zich realiseren dat ook zij sterfelijk zijn.
Besef van de dood
Kinderen tot ongeveer 3 jaar, hebben nog geen goed besef van de dood. Natuurlijk zijn ze wel bang om van mama of papa gescheiden te worden en weten (en voelen) ze wat verlies is, het verschil tussen dood en levenloos is nog niet zo duidelijk. Toch kunnen ook kinderen in deze leeftijd lijden onder een verlies.Bang voor de dood zijn ze op deze leeftijd nog niet. Probeer je eigen angsten daarom niet op hun over te brengen.
Hoe vertel je een kind dat iemand dood is?
Een kind onder de 5 jaar zal niet begrijpen dat dood permanent is. Neem je kindje bij je op schoot, aai hem zachtjes over zijn rug of houd zijn handjes vast. Om je kindje gericht te laten luisteren kun je het beste je verhaal beginnen met: 'Ik moet je iets ergs vertellen...'Probeer vervolgens heel duidelijk te vertellen dat (bijvoorbeeld) oma niet meer ademt en niets meer kan voelen, geen pijn heeft, het niet koud heeft en zich niet ziek voelt. Probeer zo duidelijk mogelijk te zijn en vertel je kind zo eerlijk mogelijk wat er is gebeurd. Geef hem ruimte voor vragen en neem de tijd ze te beantwoorden. Van je kindje kun je vragen verwachten als: 'Hoe lang blijft oma dood?', 'Eten doden hetzelfde als wij?', 'Waar gaat oma dan naar toe?' en 'Wanneer komt oma terug?'Een kind kan honderden keren hetzelfde vragen en soms kan een kind een onverwachts helder antwoord geven. Het kan soms zelfs cru klinken, maar dit is zelden zo bedoeld.
Wees tijdens het vertellen ook niet bang voor je eigen emoties. Natuurlijk hoef je je tranen niet te verbergen, je kind mag best weten dat je heel verdrietig bent. Een hysterische huilbui is natuurlijk een heel ander verhaal...Verdrietige boodschappen kunnen het best worden overgebracht door de persoon waarmee het kind het meest vertrouwd is.
Afhankelijk van de leeftijd en het karaker van je kindje kan je eigenlijk heel verschillende reacties verwachten. Sommige kinderen worden heel boos, sommige reageren helemaal niet (zijn met stomheid geslagen) en sommige vuren een lawine van vragen op je af. Hoe je kindje ook reageert, lichamelijk contact heeft op heel veel kinderen een troostende uitwerking.Hoe jonger de kindjes zijn, hoe korter het intense verdriet zal duren. Kinderen kunnen heel makkelijk alles naast zich neer leggen en gewoon doorgaan met spelen. Ze bezitten niet de capaciteit om intense pijn lang achtereen te verdragen. Daardoor kan een kind met tussenpozen rouwen en verdriet tonen.
Hulpmiddelen
Regelmatig verschijnen er kinderboeken met als thema: afscheid, verdriet en rouwverwerking. Deze boeken zijn vaak heel geschikt om aan je kind voor te lezen en op deze manier het onderwerp bespreekbaar te maken. Een overzicht van deze boeken vind je op onze (kinder) literatuurlijst.
http://www.peuteren.nl/afscheid/kinderen.php
Opdracht van stage!
Op het kinderdagverblijf waar ik stage loop. Lopen ook 2 schoolgenootjes van mij. Noëmi & Anneke.
Wij hebben als opdracht gekregen om met alle stagiaires een ochtend te verzorgen.
Dat moest de ochten zijn voor sinterklaas.
We waren in het begin met z'n vijven. Daar hebben we ook zo'n beetje alles mee opgesteld en mee besproken.
We ging dan elke week even bij elkaar zitten om het plan verder in te vullen.
Het was best moelijk omdat, je dan ook als stagiares zijnde de leidsters in moet gaan zettten.
Elke week kwam er wel een stukje bij. We hebben ook de taken verdeeld in het begin kwam er niet zoveel van omdat, we nog heel veel tijd hadden en allemaal zoiets hadden van komt nog wel...
Toch was het daarna erg snel en moest het wel gebeuren.
We hebben voor de groepen een brief opgesteld wat er ging gebeuren die ochtend.
Toen kwamen er ineens 2 stagiares bij. Ui Duitsland. Dat is ook wel weer een soort uitdaging om daar mee te communiceren en mee samen te werken.
Een van hun die kon heel erg goed schilderen die heeft de ramen op het kinderdagverblijf in de hal heel mooi versierd met pieten en een stoomboot.
Zo hebben we samen elke keer wat gedaan.
2 dagen van ten voren kregen we te horen dat er 3 stagiares niet bij konden zijn.
Dat was ineens een stress aanval.
We hebben het hele plan weer omgegooid en zijn zo te werk gegaan.
Uiteindelijk is het best goed gegaan.
Achteraf heb je altijd dingen waarvan je denkt dat had beter gekunt en dat hadden we anders moeten doen. Maar, het ging om de kinderen en volgens ons en de collega's hebben die het erg leuk gehad en daar gaat het om!
Het was wel leerzaam om het ineens te moeten doen. Nu weet je voor de volgende keer ook dingen waarvan je nu denkt nee zo doe ik het niet meer en zo juist wel.
Ik vond het wel leuk om te doen.
Wij hebben als opdracht gekregen om met alle stagiaires een ochtend te verzorgen.
Dat moest de ochten zijn voor sinterklaas.
We waren in het begin met z'n vijven. Daar hebben we ook zo'n beetje alles mee opgesteld en mee besproken.
We ging dan elke week even bij elkaar zitten om het plan verder in te vullen.
Het was best moelijk omdat, je dan ook als stagiares zijnde de leidsters in moet gaan zettten.
Elke week kwam er wel een stukje bij. We hebben ook de taken verdeeld in het begin kwam er niet zoveel van omdat, we nog heel veel tijd hadden en allemaal zoiets hadden van komt nog wel...
Toch was het daarna erg snel en moest het wel gebeuren.
We hebben voor de groepen een brief opgesteld wat er ging gebeuren die ochtend.
Toen kwamen er ineens 2 stagiares bij. Ui Duitsland. Dat is ook wel weer een soort uitdaging om daar mee te communiceren en mee samen te werken.
Een van hun die kon heel erg goed schilderen die heeft de ramen op het kinderdagverblijf in de hal heel mooi versierd met pieten en een stoomboot.
Zo hebben we samen elke keer wat gedaan.
2 dagen van ten voren kregen we te horen dat er 3 stagiares niet bij konden zijn.
Dat was ineens een stress aanval.
We hebben het hele plan weer omgegooid en zijn zo te werk gegaan.
Uiteindelijk is het best goed gegaan.
Achteraf heb je altijd dingen waarvan je denkt dat had beter gekunt en dat hadden we anders moeten doen. Maar, het ging om de kinderen en volgens ons en de collega's hebben die het erg leuk gehad en daar gaat het om!
Het was wel leerzaam om het ineens te moeten doen. Nu weet je voor de volgende keer ook dingen waarvan je nu denkt nee zo doe ik het niet meer en zo juist wel.
Ik vond het wel leuk om te doen.
Stage.. nog 3 weken!
De stage periode zit er al bijna op.
Ik heb nu 3 weken vakantie en in januari moet ik nog 3 weken stage lopen en dan ben ik klaar.
Ik heb mijn stage gelopen op het kinderdagverblijf de vlinder.
Zoals jullie al hadden gelezen is de kinderopvang niet helemaal mijn ding omdat, ik graag door wil gaan met niveau 4 en daar de richting woon begeleiding op wil gaan.
toch heb ik mijn stage's allemaal voldoende afgerond.
Ik heb tot nu toe alles voldoende op mijn stage. Ik heb vorige week samen met mijn begeleidster functioneringbeoordeling 3 ingevuld en die was ook helemaal voldoende.
Dat geeft dan toch wel weer wat motivatie om door te gaan.
Het is best moeilijk om je voor de 100% te laten zien in de praktijk en natuurlijk ook de opdrachten terwijl het helemaal niet je ding is. Ik heb wel complimenten gehad dat ik dat niet laat zien in mijn werk zelf.
Dat was ook mijn doel!
Nu heb ik vakantie..
Ik heb geprobeerd om mijn opdrachten allemaal voor mijn vakantie af te maken.
Dat is me op een tweeweekverslag na gelukt.
Maar, het tweeweekverslag mag ik in de vakantie wel langs brengen om hem even te bespreken.
Verder zit het er bijna op ik ben er wel blij van. Lekker weer naar school.
En dan hard werken aan ons eindopdracht!
Ik heb nu 3 weken vakantie en in januari moet ik nog 3 weken stage lopen en dan ben ik klaar.
Ik heb mijn stage gelopen op het kinderdagverblijf de vlinder.
Zoals jullie al hadden gelezen is de kinderopvang niet helemaal mijn ding omdat, ik graag door wil gaan met niveau 4 en daar de richting woon begeleiding op wil gaan.
toch heb ik mijn stage's allemaal voldoende afgerond.
Ik heb tot nu toe alles voldoende op mijn stage. Ik heb vorige week samen met mijn begeleidster functioneringbeoordeling 3 ingevuld en die was ook helemaal voldoende.
Dat geeft dan toch wel weer wat motivatie om door te gaan.
Het is best moeilijk om je voor de 100% te laten zien in de praktijk en natuurlijk ook de opdrachten terwijl het helemaal niet je ding is. Ik heb wel complimenten gehad dat ik dat niet laat zien in mijn werk zelf.
Dat was ook mijn doel!
Nu heb ik vakantie..
Ik heb geprobeerd om mijn opdrachten allemaal voor mijn vakantie af te maken.
Dat is me op een tweeweekverslag na gelukt.
Maar, het tweeweekverslag mag ik in de vakantie wel langs brengen om hem even te bespreken.
Verder zit het er bijna op ik ben er wel blij van. Lekker weer naar school.
En dan hard werken aan ons eindopdracht!
Babylijkje (s)
ENSCHEDE – Er is afgelopen maandag een babylijkje aangetroffen in Enschede. Het lijkje lag naast een garagebox aan de Haaksbergerstraat, ter hoogte van de B.W. ter Kuilestraat. De politie heeft 18 man op de zaak gezet. Een buurtonderzoek is in gang gezet.
Het babylijkje is voor sectie overgebracht naar het Nederlands Forensisch Instituut. Meer informatie wil de politie op dit moment niet vrijgeven.
ENSCHEDE - De politie heeft donderdag bekend gemaakt dat het maandag gevonden babylijkje op het moment van de vondst al in verre staat van ontbinding verkeerde. Het gaat om een jongetje. Dat concludeerde het Nederlands Forensisch Instituut na onderzoek. De verre staat van ontbinding maakte het lastig om te zeggen hoe lang het jongetje al dood is en om zijn leeftijd in te schatten.
ENSCHEDE - Het baby'tje dat maandag dood in Enschede is gevonden, heeft geleefd. Hoe lang het jongetje heeft geademd, is onbekend. De politie Twente wil niet verder op de zaak ingaan.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede zal het kindje komende week aanmelden bij de Burgerlijke Stand. Het jongetje krijgt dan ook een naam. Welke wordt gekozen, wordt nog niet bekendgemaakt. ,,Dat zullen wij met gevoel voor de omstandigheden doen,'' zei Den Oudsten gisteravond.
Het babylijkje wordt in opdracht van de burgemeester begraven, nadat het is vrijgegeven door het Nederlands Forensisch Instituut. Deze doet momenteel nog onderzoek naar onder meer de leeftijd en de doodsoorzaak.
Het regelen van de begrafenis door de gemeente is een wettelijke verplichting. ,,Die geldt als een onbekend persoon in de gemeente levenloos is aangetroffen,'' licht Den Oudsten toe. Komende week worden over de formaliteiten nadere mededelingen gedaan.
De gemeente Enschede zal aangifte doen van de geboorte bij de burgerlijke stand. Dan krijgt hij een naam en kan het lichaampje, na het vrijgeven door justitie, worden begraven.
ENSCHEDE - De politie Twente heeft woensdagavond in Enschede een tweede babylijkje gevonden. De vondst is gedaan op aanwijzing van de vrouw, die als vermoedelijke biologische moeder van het eerste dode kindje wordt gezien. Dat baby'tje werd maandag 1 december dood gevonden bij een garagebox aan de Haaksbergerstraat. Het betreft geen tweeling.
Een familieverband tussen het eerste en tweede baby'tje ligt voor de hand, maar dat wil de politie niet bevestigen. Uit betrouwbare bron blijkt dat mogelijk meer personen bij de dood van de kindjes zijn betrokken. Ook daar wil de politie niet op ingaan. De vindplaats van het tweede baby'tje wordt niet onthuld.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede is geschokt over de gruwelijke zaak die zich binnen zijn gemeente afspeelt. Hij sprak gisteravond met inwoners van Enschede die op de een of andere manier bij de zaak betrokken zijn geraakt, bijvoorbeeld als buren.De verdachte is een 23-jarige Enschedese studente die regelmatig van adres wisselde. Daarom is de afgelopen dagen door de politie ook op meer plekken in diverse wijken naar sporen gezocht.Onder meer rukte de politie uit naar de Marconistraat in de wijk Velve-Lindenhof, waar de vrouw heeft gewoond. Buurvrouw Stien Bartelds zag hoe een tiental agenten druk doende was in de tuin van het huis. Daarbij werd ondermeer gebruik gemaakt van speurhonden. De woning werd volgens de buurvrouw bewoond door twee studentes. Overigens is het tweede babylijkje niet hier gevonden, maar elders in de stad.De vermoedelijke moeder van het eerstgevonden kindje werd afgelopen maandag gearresteerd. Hoe de politie de vrouw op het spoor is gekomen, wil ze niet zeggen. De eerste baby, een jongetje, heeft zeker geleefd en is vermoedelijk om het leven gebracht. Het lichaampje van het tweede kindje is gevonden in een tas.Om het verloren gaan van sporen te voorkomen, is de tas niet geopend, maar is er een röntgenscan van gemaakt. Daaruit is komen vast te staan dat er een babylijfje in zat.
ALMELO/ENSCHEDE Het DNA van het eerste babylijkje dat onlangs in Enschede werd gevonden, komt overeen met dat van de verdachte moeder, de 23-jarige Marike H. Dat meldt het Openbaar Ministerie (OM) op basis van onderzoek door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI).
Zie ook:
In de loop van volgende week moet duidelijk worden of dit ook geldt voor het tweede lichaampje. Het NFI denkt woensdag een DNA-onderzoek en de sectie te hebben afgerond. Sectie op de eerste baby wees uit dat het om een jongetje ging dat heeft geleefd. Het OM gaat ervan uit dat Marike H. ook de moeder is van het tweede kind, omdat zij de plaats kon aanwijzen waar het lag.
Dit zijn alle advertenties die er tot nu toe over de lijkjes en hun moeder in de kranten staat.
Tegenwoordig komt alles dichterbij vind ik eerder hoorde je deze dingen in andere landen of in het westen van het land.
maar, nu ook hier in Enschede.
Ik denk zelf dat er een heel erg drama gaande moet zijn wat je ook van de meeste mensen hoort als je het er over hebt.
Wel vind ik het heel erg dat een mens zoiets kan doen.
Wat vinden jullie hier van??
Hoe denken jullie erover?
Het babylijkje is voor sectie overgebracht naar het Nederlands Forensisch Instituut. Meer informatie wil de politie op dit moment niet vrijgeven.
ENSCHEDE - De politie heeft donderdag bekend gemaakt dat het maandag gevonden babylijkje op het moment van de vondst al in verre staat van ontbinding verkeerde. Het gaat om een jongetje. Dat concludeerde het Nederlands Forensisch Instituut na onderzoek. De verre staat van ontbinding maakte het lastig om te zeggen hoe lang het jongetje al dood is en om zijn leeftijd in te schatten.
ENSCHEDE - Het baby'tje dat maandag dood in Enschede is gevonden, heeft geleefd. Hoe lang het jongetje heeft geademd, is onbekend. De politie Twente wil niet verder op de zaak ingaan.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede zal het kindje komende week aanmelden bij de Burgerlijke Stand. Het jongetje krijgt dan ook een naam. Welke wordt gekozen, wordt nog niet bekendgemaakt. ,,Dat zullen wij met gevoel voor de omstandigheden doen,'' zei Den Oudsten gisteravond.
Het babylijkje wordt in opdracht van de burgemeester begraven, nadat het is vrijgegeven door het Nederlands Forensisch Instituut. Deze doet momenteel nog onderzoek naar onder meer de leeftijd en de doodsoorzaak.
Het regelen van de begrafenis door de gemeente is een wettelijke verplichting. ,,Die geldt als een onbekend persoon in de gemeente levenloos is aangetroffen,'' licht Den Oudsten toe. Komende week worden over de formaliteiten nadere mededelingen gedaan.
De gemeente Enschede zal aangifte doen van de geboorte bij de burgerlijke stand. Dan krijgt hij een naam en kan het lichaampje, na het vrijgeven door justitie, worden begraven.
ENSCHEDE - De politie Twente heeft woensdagavond in Enschede een tweede babylijkje gevonden. De vondst is gedaan op aanwijzing van de vrouw, die als vermoedelijke biologische moeder van het eerste dode kindje wordt gezien. Dat baby'tje werd maandag 1 december dood gevonden bij een garagebox aan de Haaksbergerstraat. Het betreft geen tweeling.
Een familieverband tussen het eerste en tweede baby'tje ligt voor de hand, maar dat wil de politie niet bevestigen. Uit betrouwbare bron blijkt dat mogelijk meer personen bij de dood van de kindjes zijn betrokken. Ook daar wil de politie niet op ingaan. De vindplaats van het tweede baby'tje wordt niet onthuld.
Burgemeester Den Oudsten van Enschede is geschokt over de gruwelijke zaak die zich binnen zijn gemeente afspeelt. Hij sprak gisteravond met inwoners van Enschede die op de een of andere manier bij de zaak betrokken zijn geraakt, bijvoorbeeld als buren.De verdachte is een 23-jarige Enschedese studente die regelmatig van adres wisselde. Daarom is de afgelopen dagen door de politie ook op meer plekken in diverse wijken naar sporen gezocht.Onder meer rukte de politie uit naar de Marconistraat in de wijk Velve-Lindenhof, waar de vrouw heeft gewoond. Buurvrouw Stien Bartelds zag hoe een tiental agenten druk doende was in de tuin van het huis. Daarbij werd ondermeer gebruik gemaakt van speurhonden. De woning werd volgens de buurvrouw bewoond door twee studentes. Overigens is het tweede babylijkje niet hier gevonden, maar elders in de stad.De vermoedelijke moeder van het eerstgevonden kindje werd afgelopen maandag gearresteerd. Hoe de politie de vrouw op het spoor is gekomen, wil ze niet zeggen. De eerste baby, een jongetje, heeft zeker geleefd en is vermoedelijk om het leven gebracht. Het lichaampje van het tweede kindje is gevonden in een tas.Om het verloren gaan van sporen te voorkomen, is de tas niet geopend, maar is er een röntgenscan van gemaakt. Daaruit is komen vast te staan dat er een babylijfje in zat.
ALMELO/ENSCHEDE Het DNA van het eerste babylijkje dat onlangs in Enschede werd gevonden, komt overeen met dat van de verdachte moeder, de 23-jarige Marike H. Dat meldt het Openbaar Ministerie (OM) op basis van onderzoek door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI).
Zie ook:
In de loop van volgende week moet duidelijk worden of dit ook geldt voor het tweede lichaampje. Het NFI denkt woensdag een DNA-onderzoek en de sectie te hebben afgerond. Sectie op de eerste baby wees uit dat het om een jongetje ging dat heeft geleefd. Het OM gaat ervan uit dat Marike H. ook de moeder is van het tweede kind, omdat zij de plaats kon aanwijzen waar het lag.
Dit zijn alle advertenties die er tot nu toe over de lijkjes en hun moeder in de kranten staat.
Tegenwoordig komt alles dichterbij vind ik eerder hoorde je deze dingen in andere landen of in het westen van het land.
maar, nu ook hier in Enschede.
Ik denk zelf dat er een heel erg drama gaande moet zijn wat je ook van de meeste mensen hoort als je het er over hebt.
Wel vind ik het heel erg dat een mens zoiets kan doen.
Wat vinden jullie hier van??
Hoe denken jullie erover?
maandag 15 december 2008
Casus in de klas!
We hebben bij ons in de klas een opdracht gekregen per tweetal om een casusje te beantwoorden. je mocht een lootje trekken hem voorlezen dan een antwoord op maken uitwerken en die voordragen aan de klas. Er kwamen ook leuke discussies van en wat wel en niet beter was.
Wij kregen een casus over een jongetje dat erg bang was om naar bed te gaan omdat, hij er van overtuigd was dat er een monster onder zijn bed lag.
De vraag was: Hoe ga je hier mee om en wat doe je?
Wij hebben er wat verhalen over gelezen op het internet en kwamen tot dezelfde oplossingen als op het internet.
Ga wel met het jongentje mee naar boven doe het grote ligt aan en kijk samen met het jongetje dat er niks onder het bed ligt.
Dan kun je eventueel een boekje voorlezen om het nog rustiger te maken.
Of zijn eigen behoeftes vragen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: een boekje lezen, of een liedje zingen, of dat hij wil dat je eventjes bij zijn bed blijft zitten.
Ook geeft een lichtje aan laten op de overloop of op zijn slaapkamer een kind een veilig gevoel.
Dit was ons antwoord.
hebben jullie nog oplossingen?
Wij kregen een casus over een jongetje dat erg bang was om naar bed te gaan omdat, hij er van overtuigd was dat er een monster onder zijn bed lag.
De vraag was: Hoe ga je hier mee om en wat doe je?
Wij hebben er wat verhalen over gelezen op het internet en kwamen tot dezelfde oplossingen als op het internet.
Ga wel met het jongentje mee naar boven doe het grote ligt aan en kijk samen met het jongetje dat er niks onder het bed ligt.
Dan kun je eventueel een boekje voorlezen om het nog rustiger te maken.
Of zijn eigen behoeftes vragen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: een boekje lezen, of een liedje zingen, of dat hij wil dat je eventjes bij zijn bed blijft zitten.
Ook geeft een lichtje aan laten op de overloop of op zijn slaapkamer een kind een veilig gevoel.
Dit was ons antwoord.
hebben jullie nog oplossingen?
Abonneren op:
Posts (Atom)
